راهکارهای گوگل برای ارسال آگهی هدفمند ضمن حفظ حریم خصوصی کاربران
گروهی از توسعه‌دهندگان گوگل کروم (Google Chrome) ایده‌ای برای توسعه‌ی محیط آزمایشی یا به‌اصطلاح سندباکس حریم خصوصی (privacy sandbox) مطرح کرده‌اند که از کاربران دربرابر فناوری ردیابی تهاجمی محافظت می‌کند؛ اما درعین‌حال این اجازه را هم به مرورگر می‌دهد که آگهی‌های هدفمند تبلیغاتی به آن‌ها نشان بدهد.
این ایده دررابطه‌با مسئله‌ی مهمی است که گوگل را این روزها به‌شدت درگیر خود کرده است: گوگل ازطریق تبلیغات درآمد کسب می‌کند و عملکرد آگهی‌ها زمانی بهتر خواهد شد که به‌طورخاص یک فرد را هدف بگیرند. با‌این‌حال، افراد مختلف خیلی تمایل ندارند که هدف اینگونه کارها قرار بگیرند و مرورگرهای رقیب، مانند فایرفاکس و ویوالدی، هر روز ویژگی‌های جدیدی برای ممانعت‌از انجام این‌کارها معرفی می‌کنند. به‌عنوان مثال، فایرفاکس اکنون تمامی کوکی‌های ردیابی شخص ثالث را به‌طور پیش‌فرض مسدود می‌کند و حتی، فیسبوک را هم به جعبه‌شنی خود اضافه کرده است تا جلوی ردیابی کاربران توسط آن را بگیرد.
گوگل، ممنوعیت کل کوکی‌ها را درحقیقت درتضادبا منافع کاربران می‌داند؛ چراکه موجب ترویج استفاده از روش‌های خرابکارانه برای ردیابی می‌شود. انگشت‌نگاری یکی از همین روش‌ها است که از پیکربندی سخت‌افزاری منحصربه‌فرد دستگاه کاربر برای ایجاد پروفایلی استفاده می‌کند که می‌توان از آن برای ردیابی کاربر استفاده کرد.
گوگل در یک پست وبلاگی گفته است:
کاربران نمی‌توانند اثر انگشت خود را، برخلاف کوکی‌ها، پاک کنند؛ یعنی، حتی اگر کاربری نخواهد شناخته شود، باز هم نمی‌تواند مانع از انجام این‌کار توسط توسعه‌دهنده شود. ما معتقدیم که این روش برای نابودی کوکی‌های کاربر، عملی اشتباه است.
اما، هدف گوگل از انجام این‌کار کاملا هم بشردوستانه نیست. این شرکت در ادامه توضیح می‌دهد:
دوما، مسدودکردن کوکی‌ها بدون درنظرگرفتن راهی دیگر برای ارسال آگهی‌های مرتبط، ابزار اصلی تأمین مالی ناشران را به‌طورقابل‌توجهی کاهش می‌دهد و آینده‌ی این شبکه‌های جهانی پویا را به‌خطر می‌اندازد.
البته، شبکه‌ی پویا و جهانی وب، خیلی از محصولات گوگل ازجمله موتور جست‌وجو و درایوباکس و امثالهم را هم دربرمی‌گیرد. این محصولات به‌صورت رایگان دراختیار کاربران قرار داده شده است و هزینه‌ی آن‌ها توسط آگهی تأمین می‌شود.
گوگل چند راه‌حل احتمالی برای این موضوع معرفی کرده است که شاید بتوانند این مسائل بغرنج را برای کاربران و توسعه‌دهندگان حل کند. آنطور که CNET توضیح می‌دهد، یکی از احتمالات مربوط‌به استفاده‌از یادگیری ماشین در داخل خود مرورگر است تا علایق کاربران را تجزیه‌وتحلیل کند. به‌این‌ترتیب، کاربر درمیان گروهی از افرادی با علایق مشابه قرار می‌گیرد و تنها داده‌های حاصل‌از این‌کار است که با تبلیغ‌کنندگان درمیان گذاشته می‌شود. تبلیغ‌کننده‌ها هرگز از جزئیات دقیق فعالیت‌های کاربر آگاه نخواهند شد.
روش احتمالی دیگری هم وجود دارد که باهدف محافظت‌از حریم خصوصی کاربر و درعین‌حال، جلوگیری از کلاهبرداری‌های تبلیغاتی طراحی شده است. منظور از کلاهبرداری‌های تبلیغاتی، کلیک‌های اشتباه روی آگهی‌ها است که وانمود می‌کنند تعداد کاربرانی که آن آگهی‌ها را دیده‌اند، بیشتراز واقعیت است. مرورگر می‌تواند «نماد اعتماد» صادر کند تا کاربران را به دو دسته تقسیم کند: کاربران قابل‌اعتماد و کاربران غیرقابل‌اعتماد. تبلیغ‌کنندگان و ناشران می‌توانند بدون اینکه عادت‌های خاص مرورگری کاربران را بدانند، از این نمادها برای تشخیص تقلب در آگهی‌ها استفاده کنند. همچنین، فناوری «اندازه‌گیری تبدیل» نیز می‌تواند به تبلیغ‌کننده‌ها کمک کند تا دریابند که کدام تبلیغات، مؤثر بوده است. البته، این کار ترفندهایی دارد؛ چراکه شاید کاربران آگهی را ببینند، اما محصول را در سایت دیگری بخرند.
آخرین پیشنهاد نیز آن است که می‌توان یک بودجه برای حفظ حریم خصوصی درنظر گرفت تا سایت‌ها بتوانند برخی‌از اطلاعات را درباره‌ی کاربران جمع‌آوری کنند؛ اما نباید این اطلاعات به‌قدری باشد که یک پروفایل کامل از آن‌ها بسازند، طوری که هر فرد قابل‌شناسایی باشد.
دانستن اینکه آیا این پیشنهاد‌ها در بلندمدت عملی خواهند شد یا خیر موضوع جالبی است. گوگل مجبور است شرکت‌های زیادی را برای این‌کار با خود همراه کند. انجام این‌کار بسیار پیچیده‌تر از صرفا مسدودکردن کوکی‌ها است و روی‌هم‌رفته، این ایده‌ها به‌معنای بازنگری کلی اصول تبلیغات آنلاینی است که همه فکر می‌کنند می‌دانند. اما، اگر سازمانی وجود داشته باشد که بتواند این‌کار را مدیریت کند، مطمئنا آن سازمان گوگل خواهد بود.
نظرات