چرا مایکروسافت از اندروید در سرفیس دوئو استفاده کرده است؟
چندی پیش شاهد رونمایی از دو دستگاه تاشو از سوی مایکروسافت بودیم که انتظار میرود که در انتهای سال میلادی جاری به بازار عرضه شوند. اکنون برند سرفیس تبدیل به یک رده از محصولات شده است که طیفی عظیمی از کاربران و نیازها را تحت پوشش قرار میدهد. اما یک نکته ذهن بسیاری از علاقهمندان و طرفداران مایکروسافت را مشغول کرده است؛ چرا مایکروسافت از ویندوز روی سرفیس نئو استفاده کرده است درحالیکه برادر کوچکتر آن از سیستمعامل اندروید بهره میبرد. بسیاری از کاربران دلیل اصلی چنین انتخابی را درک نمیکنند و به بحث و تبادل نظر دربارهی آن در شبکههای اجتماعی مختلف از جمله توییتر ادامه میدهند. در ادامهی این مطلب قصد داریم به دلایلی اشاره کنیم که موجب شده است مایکروسافت از دو سیستمعامل مختلف در دستگاههای جدید خود استفاده کند درحالیکه زبان طراحی بسیار نزدیکی به یکدیگر دارند و از نظر بسیاری، تنها تفاوت آنها میان اندازهی صفحهنمایش است.
تفاوت میان سرفیس نئو و دوئو
در نگاه اول، ظاهر خارجی سرفیس نئو و سرفیس دوئو شباهت بسیاری به یکدیگر دارد اما در حقیقت دستگاههای بسیار متفاوتی هستند. یکی از آنها یک گوشی هوشمند تاشو است درحالیکه دیگری بیشتر نقش یک رایانهی شخصی تاشو را بازی میکند. دلیل گفته شده شاید مهمترین عاملی باشد که موجب پدید آمدن اختلاف در انتخاب سیستمعامل برای دو دستگاه شده است. اما بااینحال بسیاری همچنان سؤال میکنند که چرا سرفیس نئو همانند دوئو از اندروید استفاده نمیکند یا بالعکس. برای پاسخ به چنین سوالی باید به هستهی دو محصول توجه کنیم.
درست است که هر دو دستگاه از صفحهنمایش تاشو بهره میبرند اما از نظر بنیادی تفاوتهای اساسی میان آنها وجود دارد. اندازهی هر دستگاه یکی از مهمترین عواملی است که در تعیین نوع سیستمعامل نقش دارد. از این نظر هر دستگاه کوچکتر از ۸ اینچ باید از اندروید استفاده کند؛ درحالیکه برای محصولات بزرگتر از ۸ اینچ، ویندوز گزینهی مناسبتری به شمار میرود. اندروید میتواند در دستگاههای کوچکتر عملکرد بسیار مناسبی از خود نشان دهد، اما در نمایشگرهای بزرگ چندان موفق نبوده است و استقبال کمتری از آن صورت میگیرد. سرفیس نئو نمایشگر بزرگی دارد که به کاربر امکان میدهد امور مرتبط با رایانههای شخصی را انجام دهند و به همین دلیل از ویندوز ۱۰ ایکس (Windows 10X) استفاده میکند. معمولا کاربران تمایل زیادی به رایانههای شخصی با سیستمعاملی مانند اندروید ندارند زیرا این سیستمعامل پلتفرم مناسبی برای انجام امور رایانهای محسوب نمیشود.
دلیل مشابه با گفتههای بالا میتواند برای سرفیس دوئو صادق باشد. متاسفانه ویندوز نتوانسته است برای علاقهمندان خود، اکوسیستم مناسبی در دستگاههایی با صفحهنمایش کوچکتر از ۸ اینچ ایجاد کند. بنابراین در نهایت ویندوز گزینهی عاقلانهای برای یک گوشی هوشمند نخواهد بود. در سوی دیگر اندروید دارای تنوع اپلیکیشنهای بسیاری است که بیشتر آنها برای اجرا روی صفحهنمایشهای کوچک بهینهسازی شدهاند. همچنین ویندوز با برنامههای تخصصی بسیار میتواند نیازهای کاربران حرفهای را تأمین کند اما بیشتر آنها مناسب دستگاههایی با نمایشگر بزرگ هستند.
نیاز گوشیهای هوشمند به اپلیکیشنها
درحالیکه مایکروسافت تلاش بسیاری میکند تا سرفیس دوئو را بهعنوان یک گوشی هوشمند مورد خطاب قرار دهد، اما بنیان اصلی این محصول همانند سایر گوشیهای هوشمند است. برای اینکه سرفیس دوئو بتواند در چنین ردهای موفق باشد، نیاز بسیار مبرمی به اپلیکیشنها خواهد داشت. همانطور که در قسمت بالا گفتیم، ویندوز نمیتواند نیاز دستگاهها به اپلیکیشنهای موبایل را تأمین کند اما اندروید توانسته است نقطه ضعف مذکور را به بهترین شکل ممکن پوشش دهد. یکی از دلایل اصلی شکست ویندوزفون نیز عدم وجود اپلیکیشنهای کاربردی و مورد نیاز کاربران بود و مایکروسافت سعی کرده است تا اشتباه گذشته خود را دوباره تکرار نکند. اندروید طیف وسیعی از برنامههای بانکی، مسافرتی، شبکههای اجتماعی، بازیها و تمام چیزهایی که از یک پلتفرم مناسب برای گوشیهای هوشمند انتظار میرود را ارائه میدهد.
اگر مایکروسافت از ویندوز ۱۰ ایکس برای سرفیس دوئو استفاده میکرد، طیف وسیعی از اپلیکیشنهای مورد نیاز یک گوشی هوشمند را از دست میداد. چنین پدیدهای نهتنها امر خوشایندی برای یک سازنده محسوب نمیشود، بلکه نیازی ضروری برای رقابت با سایر تولیدکنندگان و برندها به شمار میرود.
استفاده از شبیهسازهای اندروید
یکی از سؤالهای مطرح شده از سوی طرفداران ویندوزفون این است که چرا مایکروسافت از ویندوز ۱۰ ایکس همراهبا شبیهساز اندروید برای اجرای اپلیکیشنها و جبران خلاء ایجاد شده روی سرفیس دوئو استفاده نکرده است. جالب است بدانید که مایکروسافت حتی به چنین ایدهای نیز فکر کرده است و برای اجرای آن نیز گامهایی برداشته است اما مشکلاتی پیرامون اجرای صحیح اپلیکیشنها ازطریق شبیهسازها (امولاتور) وجود دارد.
از مهمترین دلایل عدم استفاده از شبیهسازها این است که گوگل اجازهی اجرای سرویسهای پلی استور را روی برنامههای شبیهساز اندروید نمیدهد و این امر تنها برای دستگاههای دارای سیستمعامل کروم مقدور است. بنابراین اگر سرفیس دوئو همراهبا ویندوز ۱۰ ایکس و یک شبیهساز اندروید به بازار عرضه میشد، دیگر یک محصول دارای تاییدیه پلیاستور به شمار نمیرفت و قادر نبود بسیاری از اپلیکیشنهای موجود روی پلتفرم مذکور را به درستی اجرا کند. همچنین قابلیت پرداخت گوگل نیز برای دستگاه غیرفعال میشد.
البته کاربران میتوانستند در صورت علاقه، پلی استور و اپلیکیشنهای مورد نیاز خود را روی شبیهساز نصب کنند اما چنین پدیدهای ممکن است مشکلات بسیاری ایجاد کند و دردسرهای اضافی نیز برای کاربران بههمراه داشته باشد. در سوی دیگر چنین حالتی موجب میشود تا سرفیس دوئو همچنان توسط پلی استور مورد تأیید نباشد و هیچگونه پشتیبانی از سوی گوگل دریافت نکند. همچنین استفاده از شبیهساز روی ویندوز باعث میشود تا بسیاری از توسعهدهندگان، انگیزهی لازم برای ساخت برنامههای متناسب با بستر ویندوز را از دست بدهند یا به پورت نمونههای کم کیفیت اکتفا کنند.
باتوجهبه دلایل ذکر شده، بسیار عاقلانه بهنظر میرسد که مایکروسافت از اندروید بهعنوان سیستمعامل اصلی در سرفیس دوئو استفاده کند. همچنین این شرکت توانسته است پلی میان اندروید و ویندوز ایجاد کند تا توسعهدهندگان بیشتر به ساخت برنامههای بومی برای هردو تشویق شوند. قطعا مایکروسافت علاقهای ندارد به دنیایی وارد شود که در آن بیشتر برنامههای ویندوز تنها اپلیکیشنهای اندرویدی هستند که توسط یک شبیهساز اجرا میشوند.
امکان استفاده از ویندوز ۱۰ ایکس روی سرفیس دوئو
ایدهی دیگری که توسط طرفداران مایکروسافت مطرح شده است مربوط به ایجاد حق انتخاب سیستمعامل برای خریداران میشود. مایکروسافت میتوانست نسخهی دیگری از سرفیس دوئو را در نظر بگیرد که بهصورت پیشفرض از ویندوز ۱۰ ایکس بهره میگرفت و کاربران میتوانستند در صورت تمایل، اقدام به خریداری آن کنند. برای توجیه عدم وجود چنین قابلیتی باید بار دیگر اشاره کنیم که ویندوز ۱۰ ایکس یک سیستمعامل برای رایانههای شخصی محسوب میشود که با برنامههای آنها تناسب دارد. ساخت نسخهای از سرفیس دوئو همراهبا ویندوز باعث میشد تا طرفداران سرسخت سیستمعامل محبوب مایکروسافت نتوانند تجربهای بهینه از دستگاه خود داشته باشند که دلیل اصلی آن به عدم سازگاری برنامههای ویندوز با نمایشگرهای کوچک مربوط میشود. همچنین مایکروسافت باید تلاش بسیاری میکرد تا بتواند تجربهی کاربری را برای دستهای کوچک از کاربران، بهبود ببخشد و این کار به نوعی هدر رفت منابع سازنده محسوب میشود.
سرفیس نئو از ویندوز ۱۰ ایکس بهره میبرد زیرا یک رایانهی شخصی محسوب میشود و مایکروسافت در نظر دارد که کاربران از این دستگاه برای انجام امور رایانهای استفاده کنند. در سوی دیگر سرفیس دوئو به اندروید مجهز شده است زیرا در حقیقت یک گوشی هوشمند به شمار میرود. همچنین وجود طیف وسیعی از اپلیکیشنها و سازگاری با صفحهنمایش کوچک، از دلایل مهم برتری اندروید نسبت به ویندوز برای دستگاههای جیبی است.
اکنون بهنظر میرسد که مایکروسافت علاقهی کاربران به دستگاههای اندرویدی را پذیرفته است و دیگر سعی ندارد به جلوگیری از گسترش آن روی دستگاههای خود بپردازد. همچنین نام سرفیس دیگر تنها با ویندوز همراه نخواهد بود و علاقهمندان به اندروید نیز میتوانند از محصولی با برند سرفیس استفاده کنند. در نهایت میتوانیم انتظار داشته باشیم که مایکروسافت در آینده، تجربهی بهتری میان دو پلتفرم ویندوز و اندروید را دراختیار کاربران خود قرار دهد و دارندگان دستگاههای مبتنی بر این دو سیستمعامل بتواند تجربهی کاربری بهتری با رایانهها و گوشیهای خود درکنار یکدیگر داشته باشند.
نظر شما پیرامون تصمیم مایکروسافت چیست؟ آیا این شرکت با استفاده از اندروید در سرفیس نئو به ویندوز و آرمانهای گذشتهی خود پشت کرده است؟
نظرات