نور آبی نمایشگرهای دیجیتال، به‌مرور موجب نابینایی می‌شود
اثر منفی نور آبی که از نمایشگر گوشی موبایل، لپ‌تاپ یا دیگر نمایشگرهای دیجیتال ساطع می‌شود، تاکنون به دفعات توسط محققان ثابت شده است. نور آبی که به‌عنوان رنگ محبوب دنیای فناوری هم شناخته می‌شود، تولید ملانتونین را در بدن متوقف می‌کند. تأثیر افزایش زمان بیداری و تخریب چرخه‌ی خواب هم از آثار نور آبی محسوب می‌شود. نورآبی علاوه بر فشار زیاد بر چشمان، خطر چاقی و سرطان‌های متعدد را در هم در انسان افزایش می‌دهد. نگرانی پیرامون همین مسائل، منجر به افزایش فروش هینک‌های فیلتر نور آبی در سال‌های اخیر شده است؛ هرچند کاربردی بودن آن عینک‌ها هم هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
ژورنال Scientific Reports تحقیقی را منتشر کرد که در آن اثرات نور آبی را چندین برابر عنوان می‌کند. تحقیق مذکور ادعا می‌کند که نور آبی نمایشگرها به‌مرور ما را نابینا می‌کند. محققان شیمی اپتیکی دانشگاه تولدو، برای نگارش مقاله‌ی خود آزمایش‌های متعدد تصویربرداری و زیرساخت سلولی انجام دادند. آن‌ها نتیجه گرفتند که نور آبی، بسیاری از مولکولهای حیاتی چشم را سمی می‌کند. همین مولکولهای سمی، سلول‌های دریافت‌کننده‌ی نور را به‌مرور در شبکیه‌ی چشمان از بین می‌برند و بدن نیز آن‌ها را بازسازی نمی‌کند.
در تعریف ساده‌ی تحقیق اخیر می‌توان ادعا کرد که کشته‌شدن سلول‌های شبکیه، در صورت قرارگرفتن زیاد در معرض نور آبی، به‌مرور همه‌ی کاربران نمایشگرهای دیجیتال را نابینا می‌کند. مرگ مولکولی، یکی از بیماری‌های غیرقابل درمان محسوب می‌شود که در دهه‌ی ۵۰ و ۶۰ عمر انسان، به‌عنوان دلیل اصلی کاهش بینایی عمل می‌کند. همین رخداد، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دلایل نابینایی در سطح جهان هم شناخته می‌شود. سالانه بیش از دو میلیون مرگ مولکولی جدید متأثر از افزایش سن، تنها در ایالات متحده گزارش می‌شود.
تیم تحقیقاتی، در جزئیات بیشتر گزارش خود نوشتند که نور آبی باعث می‌شود تا مولکولهای شبکیه، مولکولهای شیمیایی سمی تولید کنند. مولکولهای سمی جدید، تأثیر مخرب غیرقابل جبرانی روی سلول‌های دریافت‌کننده‌ی نور خواهند داشت. یکی از محققان در تعریفی ساده می‌گوید: «سلول‌های دریافت‌کننده‌ی نور هیچ‌گاه بازتولید نمی‌شوند. وقتی این سلول‌ها بمیرند، دیگر سلول جدیدی جایگزین آن‌ها نمی‌شود.»
دکتر آجیت کاروناراثن، استاد زیست‌شیمی دانشگاه UT درباره‌ی یافته‌ی جدید می‌گوید:
ما به‌صورت مداوم درمعرض تابش نور آبی هستیم و قرنیه و عدسی چشم توانایی مسدودسازی یا بازتاب آن را ندارند. هیچ اتفاق خاصی با دریافت نورهای قرمز و زرد و سبز نمی‌افتد، اما در اثر دریافت نور آبی، محیطی سمی در شبکیه ایجاد می‌شود. چنین محیط سیمی توانایی کشتن هر سلولی را دارد.
کاروناراثن امیدوار است که تحقیقات جدید، راه را برای تولید راهکارهای پیشگیرانه مانند قطره‌های چشمی هموار کند. به‌هرحال او فعلا راهکارهای همیشگی همچون استفاده از فیلترهای نور آبی یا کاهش دریافت نور در بعدازظهرها را پیشنهاد می‌دهد.
یافته‌های جدید، کاملا متناقض با گزارشی هستند که سال گذشته، آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا منتشر کرد. آن محققان ادعا کردند که نور آبی ساطع‌شده از نمایشگرهای دیجیتال، تأثیری بر چشم ندارد و آن را تخریب نمی‌کند. به‌هرحال هنوز انواع تحقیق‌ها و مقاله‌ها برای بررسی عمیق‌تر نور آبی بر چشمان ادامه دارد. امبر کیس، استاد دانشگاه هاروارد در مرکز اینترنت و جامعه‌ی برکن کلین، در مقاله‌ای گفته بود که صنعت فناوری با استفاده از سطوح با پوشش قرمز و نارنجی، مزیت‌های زیادی را دریافت خواهد کرد. پوشش مذکور از سال‌ها پیش در صنایع نظامی استفاده می‌شود.
محققان متعدد همچون امبر کیس اعتقاد دارند طراحان، مهندسان و شرکت‌های متعدد دنیای فناوری در حل چالش نور آبی، وظیفه‌ای مشترک و مهم دارند. آن‌ها باید با هدف بهبود سلامت جامعه، روند جدیدی را در طراحی محصولات به‌کار بگیرند تا شاید کمی از اثرات مخرب نمایشگرها کاسته شود.