مایکروسافت با همکاری برادران وارنر فیلم سوپرمن را روی قطعه‌ای شیشه ذخیره‌سازی کرد

پروژه‌ی سیلیکا (Project Silica) می‌تواند انقلابی در آینده‌ی فناوری ذخیره‌سازی ایجاد کند. مایکروسافت با همکاری شرکت فیلم‌سازی آمریکایی برادران وارنر (Warner Bros)، نسخه‌ی کامل فیلم سوپرمن محصول ۱۹۸۷ را روی قطعه‌ شیشه‌ای با ابعاد ۷۵ در ۷۵ در ۲ میلی‌متر ذخیره‌ کند. 

نتیجه‌ی تحقیقات Microsoft Research در قلب این قطعه‌ی شیشه‌ای جای گرفته است و ظاهرا ردموندی‌ها قصد دارند روی توسعه‌ی فناوری ذخیره‌سازی سرمایه‌گذاری کنند. سرمایه‌گذاری اینچنینی می‌تواند آینده‌ی پلتفرم آژور را دستخوش تغییرات فراوانی کند. 

ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت، در کنفرانس ایگنایت ۲۰۱۹ اعلام کرد:

کل سیستم از نوع سیستم ذخیره‌سازی سرد (Cold Storage System) است. 

مشکلات مختلفی برای ذخیره‌سازی داده‌ها وجود دارد. برای مثال، معمولا عکس‌های گرفته‌شده با گذشت زمان بی‌رنگ می‌شوند و کتاب‌های چاپی نیز به‌مرور زمان پوسیده خواهند شد. حتی سی‌دی‌ها و دی‌وی‌دی‌ها نیز بهترین گزینه برای ذخیره‌کردن خاطرات ما نیستند. محققان مایکروسافت حدود پنج سال است تلاش می‌کنند راهکاری برای ذخیره‌سازی بهینه‌ی داده‌‌ها ارائه دهند.

 بی‌شک، ردموندی‌ها نخستین شرکتی نیستند که روی ذخیره‌سازی داده‌ها روی شیشه کار می‌کنند؛ اما حضور آن‌ها در این پروژه بدین‌معنی است که سایر شرکت‌ها نیز باید موضوع ذخیره‌سازی روی شیشه را جدی‌تر بگیرند. شرکت فیلم‌سازی برادران وارنر نیز در پروژه‌ی سیلیکا با مایکروسافت همکاری تنگاتنگی دارد تا بتواند دارایی ارزشمند دیجیتالی خود را بهینه‌تر و بادوام‌تر ذخیره‌سازی کند.

شرکت برادران وارنر ابتدا آرشیو فیلم‌های آنالوگ را به دیجیتال تبدیل و س‍پس، آن را به سه عنصر اصلی تجزیه کرد تا آن را به نگاتیو سیاه و سفید تبدیل کند. دلیل طی‌کردن چنین فرایند‌ی آن است ویدئوهایی که بدین‌شکل آرشیو می‌شوند، از ماندگاری بیشتری برخوردار خواهند بود. در روش‌هایی که پیش‌از‌این برای آرشیوکردن ویدئوها استفاده می‌شد، با گذشت زمان رنگ اصلی ویدئو از دست می‌رفت. 

فرایند مرتبط، فرایند‌ی سخت و پیچیده است و محققان مایکروسافت می‌کوشند روند کار را سرعت ببخشند و هزینه‌های مرتبط را کاهش دهند. ویکی کولف، مدیر ارشد بخش فناوری برادران وارنر، اعلام کرد:

اگر راهکار پیشنهادی ذخیره‌سازی پروژه‌ی سیلیکا بتواند راهکاری بسیار مقرون‌به‌صرفه باشد، قطعا سایر استودیوهای فیلم‌سازی نیز همچون سایر صنایع، از این راهکار استقبال خواهند کرد. اگر این سیستم ذخیره‌سازی روشی پاسخ‌گو باشد، می‌تواند حجم زیادی از داده‌های محتوایی شرکت را به‌خوبی ذخیره و برای همیشه حفظ کند. 

مایکروسافت از لیزرهای مادون‌قرمز برای رمزگذاری داده‌ها به Voxels استفاده می‌کند که معادل سه‌بعدی پیکسل‌هایی است که قبلا روی نمایشگر می‌دیدیم. داده‌ها درون شیشه ذخیره می‌شوند و الگوریتم‌های یادگیری ماشین می‌توانند داده‌های رمزگذاری‌شده را رمزگشایی کنند. البته همان‌طورکه گفته شد، مایکروسافت هنوز در حال توسعه‌ی این فناوری کاربردی است و تاکنون مقاله‌های تحقیقاتی بسیاری درباره‌ی پروژه‌ی سیلیکا منتشر شده است. اگر ردموندی‌ها در این مسیر به موفقیت‌های چشمگیری برسند، می‌توانیم امیدوار باشیم در آینده‌ی نزدیک، به‌صورت ساده‌تر و بهتر و بادوام‌تری می‌توانیم داده‌های دیجیتالی را ذخیره‌ کنیم.