بزرگ‌ترین هواپیمای مسافربری کاملا برقی به‌نام MagniX eCaravan با موفقیت پرواز کرد
اولین هواپیمای کاملا برقی مسافربری با موفقیت به پرواز درآمد تا نقطه‌ی مهم دیگری در تاریخ هوانوردی و دنیای فناوری ثبت شود. شرکت MagniX ساکن در ردموند واشنگتن، اولین پرواز موفقیت‌آمیز را با بزرگ‌ترین هواپیمای مسافربری ساخته شده تا امروز، ثبت کرد. این استارتاپ فعال در حوزه‌ی تولید موتورهای برقی، در همکاری با AeroTEC از سیاتل، یک هواپیمای Cessna 208B Grand Caravan را به سیستم پیشرانهی Magni500 خود با ۷۵۰ اسب‌بخار قدرت، مجهز کرد.
استارتاپ MagniX با همکاری AeroTEC بزرگ‌ترین هواپیمای مسافربری برقی را ۳۰ دقیقه به پرواز درآورد
هواپیمای جدیدی که حاصل تجهیز یک پرنده‌ی سنتی به موتور برقی بود، e-Caravan نام گرفت و از مرکز پرواز آزمایشی AeroTEC در Moses Lake به پرواز درآمد. هواپیمای برقی حدودا ۳۰ دقیقه پرواز کرد و تا ارتفاع ۲۵۰۰ پایی بالا رفت. استیو کرین، خلبان ارشد آزمایشی AeroTEC می‌گوید پرواز با هواپیمای MagniX کاملا بی‌نقص بوده است. روی گانزارسکی، مدیرعامل MagniX هم در جریان پرواز هواپیما به بی‌صدا بودن عملکرد آن اشاره کرد و از عملکرد محصول خود، شگفت‌زده بود.
گانزارسکی می‌گوید انتخاب هواپیمای کاروان، عمدا انجام شد. فریم و ساختار این هواپیما برای هر دو کاربر مسافربری و باربری استفاده‌ی گسترده‌ای دارد و هنوز هم در خط تولید بسیاری از تولیدکننده‌ها دیده می‌شود. تاکنون بیش از ۲۰ میلیون ساعت پرواز با این هواپیما ثبت شده است. اولین پرواز نسخه‌ی برقی هواپیما، در زمان پیش‌بینی شده‌ی مهندسان دو شرکت، به خوبی شروع شد و پایان یافت. به‌علاوه، انرژی باقی‌مانده در هواپیما نیز ۱۰ درصد بیشتر از میان پیش‌بینی مهندسان بود. پرواز مذکور با هدف نشان دادن بلوغ فناوری پیشرانه‌های برقی انجام شد تا آماده بودن فناوری را برای استفاده‌ی عمومی و گسترده اثبات کند.
یکی از مشکلات اصلی هواپیمای کاروان، استفاده از سیستم پیشرانه در جلوی آن است که مشکلات زیادی را خصوصا در بخش هزینه‌های تعمیر و نگه‌داری برای شرکت‌ها به‌همراه دارد. مدیرعامل MagniX اعتقاد دارد از سیستم پیشرانهی برقی در هواپیمای مذکور، هزینه‌ها را ۴۰ تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد. درنتیجه مسیرهای هوایی که خلبان‌ها امکان پرواز در آن‌ها با استفاده از هواپیمای کاروان را دارند، بیشتر می‌شود. پرواز آزمایشی ۳۰ دقیقه‌ای با eCaravan، با هواپیمای عادی نیاز به ۳۰۰ دلار سوخت موتور جت دارد. درحالی‌که نسخه‌ی برقی تنها با ۶ دلار هزینه‌ی برق، پرواز کرد. چنین صرفه‌جویی‌هایی به‌معنای پایان چالش خطوط هوایی برای سودآور کردن پروازها خواهد بود. آن‌ها دیگر مجبور به پر کردن صندلی‌ها برای رسیدن به نقطه‌ی سر‌به‌سری یا سوددهی پرواز نیستند.
هواپیماهای برقی هزینه‌ی سوخت و تعمیر و نگه‌داری را به‌میزان قابل توجهی کاهش می‌دهند
استفاده از پیشرانه‌های برقی، هزینه‌های تعمیر و نگه‌داری را درکنار هزینه‌های سوخت، به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد. موتورهای مرسوم هواپیما، پس از سه تا چهار هزار ساعت پرواز، نیاز به بازبینی و تعمیر کلی یا همان اوورهال دارند. البته تجهیزات برقی هم هزینه‌های مخصوص خود را به‌همراه دارند. کاهش عمر باتری و نیاز به تعویض سیستم تأمین نیرو، در موتورهای برقی مرسوم است. دو شرکت همکار در پروژه‌ی eCaravan هیچ اطلاعات دقیقی از هزینه‌های این‌چنینی در هواپیماهای برقی ارائه نکردند.
چگالی انرژی محدود در باتری‌ها، یکی از نقاط ضعف اصلی در پرواز با هواپیمای برقی محسوب می‌شود. گانزارسکی می‌گوید هواپیمای شرکتش با باتری‌های مدل سال ۲۰۱۹ ساخته شده است که توانایی جابه‌جایی چهار تا پنج مسافر را تنها تا مسافت حدود ۱۶۰ کیلومتر دارد. البته او امید دارد که تا زمان دریافت تأییدیه‌ی نهایی از سازمان FAA (شاید انتهای ۲۰۲۱)، هواپیما به توانایی پرواز با ظرفیت کامل خواهد رسید.
گانزارسکی درباره‌ی برنامه‌های توسعه‌ای شرکتش می‌گوید:
ما درحال کار کردن روی انواع باتری و منبع نیرو هستیم. ما با شرکت‌های فعال در فناوری لیتیم سولفور، باتری‌های حالت جامد و سلول‌های انرژی هیدروژنی همکاری می‌کنیم. از این دیدگاه، سیستم‌های پیشرانهی MagniX، را می‌توان electron-agnostic نامید. صرف‌نظر از اینکه نیرو از یک باتری با هر نوع مشخصات شیمیایی، یا سلول انرژی یا ژنراتور مبتنی بر سوخت تأمین شود، ما الکترون‌ها را دریافت کرده و به گشتاور تبدیل می‌کنیم. همین فرایند باعث می‌شود تا هواپیما، نیروی پیشرانهی خود را به هر طریقی از برق تأمین کند.
لی هیومن، بنیان‌گذار و مدیرعامل AeroTEC که به‌عنوان متخصص هواپیما در پروژه حضور داشت، می‌گوید بهینه‌سازی سیستم برای استفاده از پیشرانهی برقی منجر به ساده‌سازی ساختار هواپیما و استفاده از قطعات کمتر شده است. او اعتقاد دارد سیستم پیشرانهی MagniX، «از نگاه معماری، پایدارترین و معتبرترین سیستم پیشرانه‌ای است که تاکنون دیده‌ام». او در ادامه پیرامون پایداری و سیستم‌های جایگزینی که در ساختار باتری و موتور استفاده شده‌اند، نظر جالبی بیان می‌کند. از نظر هیومن، ساختار MagniX در جایگزینی احتمالی قطعاتی که در هنگام پرواز دچار مشکل احتمالی می‌شوند (مانند باتری و موتور سیستم انتقال نیرو)، پایداری پرواز را افزایش می‌دهد. چنین ساختار در طراحی‌های قبلی آن‌چنان مرسوم نبود و حتی موتورها با یک اشکال فنی، عملکرد خود را از دست می‌دادند. هیومن در ادامه به برنامه‌های شرکت خود برای توسعه‌ی فناوری در حوزه‌ی هواپیماهای برقی هم اشاره می‌کند و آن‌ها را آینده‌ی صنعت هوانوردی می‌داند.
پرواز eCaravan دومین تجربه‌ی موفق MagniX در ۶ ماه گذشته بود. آن‌ها سال گذشته با شرکت کانادایی Harbour Air همکاری کردند تا یک هواپیمای ۶ نفره‌ی DHC-2 de Havillan Beaver را برای استفاده از موتور برقی بهینه‌سازی کنند. پرواز آن هواپیمای در ماه دسامبر انجام شد.
استارتاپ MagniX در سال ۲۰۰۹ در کوینزلند استرالیا راه‌اندازی شد و میلیاردر نیوزیلندی، ریچارد چندلر، در آن سرمایه‌گذاری می‌کند. او همچنین استارتاپ مشابه دیگری به‌نام Eviation را هم در پورتفوی سرمایه‌گذاری خود دارد. MagiX علاوه بر نوآوری در طراحی و تولید هواپیماهای برقی، به‌دنبال رقابت در بازار تاکسی‌های هوایی اینترنتی هم هست که رقیب بزرگی به‌نام اوبر را در مقابل خود می‌بیند. بازاری که هنوز وجود خارجی آن‌چنانی ندارد، اما کارشناسان بسیاری، آینده‌ی آن را روشن تصور می‌کنند.
شاید تنها مانع اصلی کنونی بر سر راه تجاری شدن هواپیماهای برقی مسافربری، چگالی باتری آن‌ها باشد که درکنار چالش‌های زنجیره‌ی تأمین، هنوز آن‌ها را مقرون‌به‌صرفه نکرده است. به‌هرحال در سال‌های آینده پیشرفت‌هایی مانند پرواز هواپیمای MagicX می‌تواند به توسعه‌ی سریع‌تر فناوری‌های جانبی بینجامد. درنهایت با صرفه‌جویی‌های هزینه‌ای که در هواپیماهای برقی ایجاد می‌شود، می‌توان کاهش قیمت پروازها و رقابت شدیدتر را پیش‌بینی کرد.