اینتل می‌خواهد تا سال ۲۰۳۰ به دومین تراشه‌ساز بزرگ جهان تبدیل شود

در اوایل سال ۲۰۲۱ و زمانی‌که اینتل بخش خدمات تراشه‌سازی خود را راه‌اندازی کرد، به‌وضوح مشخص بود که نیاز دارد واحد تراشه‌سازی قراردادی خود را ازنظر مقیاس با رقبایی مثل سامسونگ و TSMC مطابقت دهد. این هدف از همان ابتدا بلندپروازانه به‌نظر می‌رسید و تیم آبی اکنون قصد دارد فعالیت‌هایش را در این حوزه افزایش دهد و تا سال ۲۰۳۰ به دومین کارخانه‌ی بزرگ تراشه‌سازی جهان تبدیل شود.

راندیر تاکور، رئیس خدمات تراشه‌سازی اینتل، در مصاحبه‌ای با Nikkie Asia گفت:

هدف ما این است تا پایان دهه‌ی جاری به دومین کارخانه‌ی بزرگ تراشه‌سازی جهان تبدیل شویم و انتظار داریم که فناوری‌های پیشرو را در این صنعت ایجاد کنیم.

اینتل برای رسیدن به جایگاه دومین تراشه‌ساز قراردادی بزرگ جهان باید Samsung Foundry را شکست دهد؛ رقیبی که سال ۲۰۲۱ بیش از ۲۰ میلیارد دلار درآمد داشته است و همچنان به گسترش فعالیت‌هایش در این صنعت ادامه می‌دهد. واحد تراشه‌سازی سامسونگ از سه‌ماهه‌ی اول ۲۰۲۲ حدود ۱۶٫۳ درصد از درآمد جهانی ریخته‌گری را کنترل کرد که بسیار کمتر از TSMC با سهم ۵۳٫۶ درصدی بود؛ اما درمقایسه‌با نزدیک‌ترین رقبایش ازجمله UMC (با سهم ۶٫۹ درصدی) و GlobalFoundries (با سهم ۵٫۹ درصدی) عملکرد بسیار بهتری از خود نشان داد.

همچنین، واحد تجاری IFS اینتل تاکنون ۵۷۶ میلیون دلار درآمد داشته است. هنگامی‌که قرارداد خرید Tower Semiconductor در اوایل سال ۲۰۲۳ بسته شود، درآمدزایی بخش تراشه‌سازی تیم آبی در هرسال ۱٫۵ میلیارد دلار افزایش خواهد یافت. دستیابی به این رکورد باعث خواهد شد IFS در جایگاه هفتم یا هشتم بزرگ‌ترین تراشه‌سازان قرادادی جهان قرار گیرد؛ اما حتی در چنین شرایطی بسیار عقب‌تر از واحد تراشه‌سازی سامسونگ خواهد بود.

اینتل برای تبدیل‌شدن به دومین سازنده‌ی تراشه‌ی قراردادی جهان، باید استراتژی‌ای چندوجهی اتخاذ کند که شامل بخش‌های زیر است:

• توسعه‌ی فناوری‌های فرایندی پیشرو که ازنظر قدرت، بازدهی، عملکرد و زمان عرضه به بازار با فناوری‌های Samsung Foundry و TSMC رقابت کنند.
• ایجاد ظرفیت تولید پیشرفته و کافی برای مشتریان IFS: این شرکت اساساً باید تا اواخر دهه‌ی ۲۰۲۰، ظرفیت تولید بیشتری از Samsung Foundry ایجاد کند.
• حفظ موقعیت رقابتی Tower Semiconductor با نوآوری در‌زمینه‌ی فناوری‌های بالغ و عملیاتی.
• ترغیب مشتریان TSMC ،Sumsung Foundry ،GlobalFoundries و SMIC به استفاده از خدمات IFS.

نقشه‌‌راه اینتل در صنعت تراشه‌سازی تا این‌لحظه بسیار درخورتوجه بوده است. به‌نوشته‌ی TomsHardware، برنامه‌های این شرکت شامل تولید انبوه تراشه‌های 18A (به‌معنای ۱۸ انگستروم یا فناوری کلاس ۱٫۸ نانومتر) در سال ۲۰۲۵ می‌شود و درصورت امکان، از ابزارهای لیتوگرافی فرابفنش High-NA برای ساخت این تراشه‌ها استفاده خواهد کرد.

طرح فرایند تولید اینتل بسیار گستر‌ده‌تر از Samsung Foundry و TSMC است؛ زیرا دو رقیب تیم آبی قصد دارد تا سال ۲۰۲۵، ساخت تراشه‌های کلاس ۲ نانومتری (کلاس ۲۰ انگستروم) را آغاز کنند و این یعنی سیستم-روی-چیپ‌های مذکور در اواخر سال ۲۰۲۵ یا اوایل ۲۰۲۶ دردسترس خواهند بود.

برنامه‌های اینتل در بخش ظرفیت‌های تولید نیز چشمگیر به‌نظر می‌رسند. این شرکت در حال ساخت دو کارخانه در آریزونا است که امکان تولید تراشه‌های 20A را فراهم می‌کنند. از دیگر برنامه‌های این شرکت می‌توان به ساخت دو ماژول با قابلیت تولید تراشه‌های 18A/20A در سایت اوهایو، ساخت تأسیسات ۳٫۵ میلیارد دلاری برای عملیات‌های پیشرفته، تکمیل ماژول جدید در سایت ایرلند و نهایتاً ساخت کارخانه‌ای کاملاً جدید در آلمان اشاره کرد.

به‌طورکلی، تیم آبی قصد دارد در سا‌ل‌های آینده، حدود ۱۰۰ میلیارد دلار برای ساخت تأسیسات تراشه‌سازی خود سرمایه‌گذاری کند. درمقابل، سامسونگ نیز برنامه‌هایی برای گسترش فعالیت‌هایش در صنعت نیمه‌هادی دارد. درحالی‌که اینتل در سال ۲۰۲۲ هزینه‌های سرمایه‌گذاری خود را در حوزه‌ی تراشه‌سازی از ۲۷ به ۲۵ میلیارد دلار کاهش داد، سامسونگ در سال جاری بیش از ۳۳ میلیارد دلار برای افزایش ظرفیت تولید تراشه‌های جدید سرمایه‌گذاری خواهد کرد و سال آینده نیز بودجه‌ی خود را درهمین سطح حفظ خواهد کرد.

بااین‌همه، مشخص نیست که چقدر از این هزینه‌ها در تأسیسات تولید حافظه‌های 3D NAND و DRAM سرمایه‌گذاری خواهد شد و چقدر از آن برای گسترش ظرفیت Samsung Foundry در نظر گرفته شده است. به‌هرحال، به‌وضوح می‌بینیم که سامسونگ برای گسترش فعالیت‌هایش در حوزه‌ی تراشه‌سازی بسیار جدی است؛ بنابراین، اینتل در مسیر رسیدن به هدفش برای پشت‌سر‌گذاشتن رقیب کره‌ای، کار بسیار سختی در پیش خواهد داشت.

ربودن مشتریان TSMC و Samsung Foundry نیز برای اینتل کار سختی خواهد بود؛ زیرا نام‌های بزرگی مثل انویدیا یا کوالکام قراردادهای چندساله‌ای با دو تراشه‌سازی مذکور منعقد کرده‌اند. علاوه‌براین، باید دید آیا کارخانه‌های اینتل در اروپا و آمریکا می‌توانند همان قیمت‌های کارخانه‌های TSMC و Samsung Foundry را ارائه دهند یا خیر.

مشتریان ایالات‌ متحده به‌دلیل تدارکات و مدیریت ریسک و عوامل دیگر به استفاده از محصولات کارخانه‌های آمریکایی تمایل دارند. شرکت‌های طراح تراشه‌ی زیادی در اروپا وجود ندارد که به فناوری‌های تولید پیشرو نیاز داشته باشند. باوجوداین، سبد محصولات اینتل در حال گسترش است؛ بنابراین، برای تأمین نیازهای خود نیز به محصولات جدیدی احتیاج دارد. طبق اعلام این شرکت، بسیاری از مشتریان بالقوه‌ی IFS از مزیت‌های کارخانه‌های مستقر در آمریکا یا اروپا اطلاع دارند.

تاکور در گفت‌وگو با Nikkei Asia گفت:

ازآن‌‌جاکه از زمان راه‌اندازی IFS با مشتریان مختلفی سروکار داشته‌ایم، کاملاً مشخص شده است که بسیاری از این شرکت‌ها ازنظر جغرافیایی به زنجیره‌ی تأمین تراشه‌سازی انعطاف‌پذیرتر و متعادل‌تر نیاز دارند.

ناگفته نماند TSMC و Samsung Foundry نیز در حال ساخت کارخانه‌های پیشرفته‌ی جدید در آریزونا و تگزاس هستند؛ ازاین‌رو، شاید مزیت‌های جغرافیایی کارخانه‌های تراشه‌سازی جدید اینتل در آمریکا چندان دندان‌گیر نباشند. این نکته را نیز مدنظر قرار دهید که سیاست‌مداران اروپایی و آمریکایی قصد دارند زنجیره‌ی تأمین صنعت نیمه‌هادی داخلی خود را ایجاد کنند تا کمتر به تایوان وابسته باشند؛ به‌همین‌دلیل، آنان تمایل دارند برای احداث کارخانه‌های جدید تراشه‌سازی با اینتل همکاری و بخشی از سرمایه‌ی موردنیاز برای انجام این کار را تأمین کنند.

واحد تراشه‌سازی اینتل راهی برای افزایش سریع حجم تولید و دستیابی به سطح درآمد TSMC و سامسونگ است. ایجاد جریان درآمد جدید برای تیم آبی اهمیت زیادی دارد؛ اما افزایش حجم تولید از اولویت بیشتری برای این شرکت برخوردار است. بنابراین، اگر اینتل موفق شود سفارش‌های بیشتری از مشتریان نیازمند به فناوری‌های پیشرفته‌ی تراشه‌سازی دریافت کند، به‌خودی‌خود برای این شرکت موفقیت‌آمیز خواهد بود؛ زیرا امکان سرمایه‌گذاری روی فرایندهای تولید پیشرو و ساخت کارخانه‌های گران‌قیمت جدید را فراهم خواهد کرد. اگرچه اینتل به‌دنبال تبدیل‌شدن به دومین تراشه‌ساز قراردادی بزرگ جهان در سال ۲۰۳۰ است، افزایش حجم تولید همچنان برایش اهمیت بیشتری دارد.