تعدیل نیرو در صنعت فناوری؛ چگونه دوران درخشان به حمام خون برای کارمندان منتهی شد؟

دنیاگیری ویروس کرونا بسیاری از صنایع را دچار مشکل کرد، تعداد قابل توجهی از مردم را به کام مرگ کشاند و مشکلات اقتصادی شدیدی به بار آورد، اما شرکت‌های حوزه‌ی فناوری و به‌خصوص کسب‌و‌کارهای آنلاین با افزایش ناگهانی درآمد مواجه شدند. شماری از مدیران حوزه‌ی فناوری پیش‌بینی می‌کردند روند افزایش درآمد همچنان ادامه‌دار باشد، اما گزارش‌های مالی نشان می‌دهد درآمد اکثر شرکت‌ها افت کرده است.

با افت درآمد شرکت‌های حوزه‌ی فناوری، تعدیل نیرو شروع شده است. توییتر یک هفته پس از بستن قرارداد با ایلان ماسک نیمی از کارکنان را اخراج کرد و مارک زاکربرگ در روزهای اخیر از اخراج ۱۱٬۰۰۰ نفر از نیروهای متا خبر داده است. سیلزفورس، استرایپ، اسنپ‌چت، نتفلیکس و حتی اوراکل نیز تعداد قابل توجهی از نیروهای خود را اخراج کرده‌اند.

شرکت‌های نام‌برده در حوزه‌های مختلفی فعالیت می‌کنند، اما یک وجه مشترک دارند: افزایش تقاضا برای خدمات و محصولات دیجیتالی در دوران همه‌گیری کرونا باعث شد این شرکت‌ها به‌سرعت رشد کنند، اما به‌یک‌باره ترکیبی از بازگشت به شرایط عادی، افزایش نرخ بهره و بالا رفتن تورم باعث شده است دوران خوش خیلی زود به پایان برسد.

به گزارش بیزنس اینسایدر، در آغاز همه‌گیری ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ بسیاری از فعالیت‌ها به فضای آنلاین منتقل شد و با افزایش هزینه‌کرد در صنعت تجارت الکترونیک، درآمد شرکت‌ها رشد قابل توجهی تجربه کرد. بسیاری از مردم پیش‌بینی کرده بودند که سرعت رشد حتی پس از پایان همه‌گیری ادامه داشته باشد. مارک زاکربرگ می‌گوید او نیز چنین انتظاری داشت و به همین دلیل سرمایه‌گذاری‌های متا افزایش یافت، اما در نهایت اوضاع مطابق انتظار پیش نرفت.

زاکربرگ تنها مدیر سرشناس حوزه‌ی فناوری نبود که دیدگاه خوش‌بینانه‌ای به آینده داشت. هم‌بنیان‌گذاران شرکت استرایپ در یادداشتی خطاب به کارکنان شرکت گفتند: «در دنیای فعلی، تعداد نیروهایمان بیش از حد است.» استرایپ در نهایت ۱٬۰۰۰ کارمند را که شامل ۱۴ درصد از کل نیروها می‌شد اخراج کرد.

وضعیت فعلی صنعت فناوری، سؤال مهمی در ذهن ما ایجاد می‌کند: مدیران سرشناس این صنعت که افرادی باهوش و رهبران تجاری توانمندی با دسترسی به حجم عظیمی از داده‌های ارزشمند هستند، چگونه چنین پیش‌بینی اشتباهی درباره‌ی آینده داشتند؟

یک شرکت سرمایه‌گذاری چند ماه پس از شروع کرونا در یادداشتی به استارتاپ‌ها درباره‌ی روزهای دشواری که در پیش دارند هشدار داد: «برای این‌که مطمئن شویم ویروس مهار شده، به زمان قابل توجهی نیاز است، شاید تا چند فصل. بازیابی شرایط قبلی اقتصاد جهانی به زمان طولانی‌تری نیاز خواهد داشت. برخی از شما ممکن است با کاهش تقاضا مواجه شوید و برخی دیگر چالش‌هایی در زنجیره‌ی تأمین تجربه کنید.»

در عمل، همه‌چیز برخلاف انتظارات اولیه پیش رفت. مردم زمان و هزینه‌ی بیشتری را صرف خرید آنلاین کردند، مدت‌زمان تماشای ویدیو در یوتیوب و تیک تاک سربه‌فلک کشید و درآمد بازی‌های ویدیویی نیز بالا رفت. درنتیجه‌ی این اتفاقات، میلیاردها دلار درآمد به صنعت فناوری تزریق شد.

استارتاپ‌ها شروع‌به جذب سرمایه‌های سنگین کردند و ارزش سهام شرکت‌های فناوری‌محور به‌شدت رشد کرد. حتی صنعت کامپیوترهای شخصی که سال‌ها با افت فروش مواجه شده بود، رونق گرفت؛ چون مردم برای دورکاری به لپ تاپ و کامپیوترهای دسکتاپ جدید نیاز داشتند. در ماه‌های اول کرونا، تهیه‌ی کامپیوتر جدید برای خیلی‌ها غیرممکن بود، چون فروشگاه‌ها خالی شده بودند.

وضعیت صنعت فناوری به حدی خوب بود که کمتر کسی به تغییر ناگهانی روزهای درخشان فکر می‌کرد. به‌لطف پایین بودن نرخ بهره، بالا بودن قیمت محصولات و دسترسی به نیروهای مستعد درنتیجه‌ی افزایش دورکاری، صنعت فناوری تحولی تاریخی تجربه کرد. رهبرانی نظیر مدیرعامل شرکت اوراکل شروع‌به ستایش ابزارهای ویدیوکنفرانس نظیر Zoom کردند و آن را «سرویسی حیاتی» برای دورکاری به‌حساب آوردند. تعداد کاربران و میزان درآمد Zoom در دوران همه‌گیری کرونا بارها تیتر یک رسانه‌های فناوری شد.

فناوری همچنان نقش پررنگی در زندگی روزمره دارد، اما برخلاف سال‌های اخیر، مهم‌ترین المان زندگی ما نیست.

رهبرانی مثل مارک زاکربرگ به‌گونه‌ای شروع‌به سرمایه‌گذاری کردند که انگار صنعت فناوری تغییری برگشت‌ناپذیر تجربه کرده است. ظاهراً مدیران صنعت فناوری حقیقت مهمی را از یاد برده بودند: هیچ‌چیز ابدی نیست.

قمار شرکت‌های فناوری در دوران همه‌گیری باعث شده است هزاران نفر از کارکنان صنعت فناوری شغل خود را از دست بدهند و در شرایطی که هزینه‌های زندگی به‌شدت بالا رفته، با بیکاری دست‌و‌پنجه نرم کنند. شماری از این کارکنان، آمریکایی نیستند و در خطر اخراج از ایالات متحده قرار دارند.

این‌که مدیران صنعت فناوری مسئولیت اشتباه‌شان را پذیرفته‌اند اتفاق دلگرم‌کننده‌ای است، اما همین رهبران باهوش در دوران همه‌گیری اقدامات ساده‌لوحانه‌ای انجام دادند و تبعات این اقدامات مستقیماً گریبان‌گیر کارمندان‌شان شده است.