تولیدکنندگاه تبلتها و گوشیهای اندرویدی در به دست آوردن سود با مشکل مواجه شدهاند و در همین شرایط است که سامسونگ از مجموع 47.6 هزار میلیون دلار فروش خود در سهماههی سوم سال 2012، حدود 6 هزار میلیون دلار سود کرده است! این فروش فوقالعاده با بازاریابی و سیستم خوب توزیع محصولات ممکن شده است.
در همین رابطه نظر کارشناسان نیز نسبت به سهام سامسونگ مثبت است، در حالیکه ارزش سهام کمپانی بزرگ اپل بعد از قلهای که در ماه سپتامبر تجربه کرده وضعیت نزولی داشته، ارزش سهام سامسونگ در آستانهی ورود به سال 2013 حدود 50 درصد افزایش پیدا کرده است.
به نظر میرسد که موفقیت سامسونگ فعلاً ادامه مییابد و هیچ چیز جلودار پیشرفت این کمپانی نیست، اما یک سؤال بسیار مهم، این اندروید است که با پیشرفت خود موجب موفقیت سامسونگ شده یا برعکس، سامسونگ است که باعث موفقیت روزافزون اندروید شده است؟ پاسخ این سؤال احتمالاً در سال 2013 روشن خواهد شد.
چندی پیش در رسانهها خواندیم که سامسونگ به سیستم عاملی غیر از اندروید میاندیشد. درست است که سامسونگ مجموعه نرمافزارها، واسط کاربری و حتی سرویس فضای ابری خاصی برای محصولات اندرویدیاش به کار میگیرد و کاربران هم از آنها راضی هستند اما به هر حال سامسونگ همیشه به گوگل متکی بوده است. در واقع ادامهی استفاده از اندروید به معنی ادامهی وابستگی سامسونگ به گوگل است.
اینکه سامسونگ به اندروید متکی باشد لزوماً چیزی بدی نیست اما معنیاش این است که سامسونگ هیچگاه کنترلی همهجانبه بر محصولات خود نخواهد داشت و یک نتیجهی دیگر هم این است که سامسونگ هیچ وقت مالکیت حقیقی گوشیها و تبلتهایش را دراختیار نخواهد گرفت. در این صورت سامسونگ باید به ایدهها و اهداف گوگل در شکل دادن به نحوهی کاربرد سیستم عامل اندروید اکتفا کند.
اما سامسونگ میتواند روشهای دیگری انتخاب کند. یکی از راهها روش کمپانی آمازون است. آمازون کار مشکل که طراحی اندروید است را به گوگل میسپارد و سپس سراغ سیستم عامل متنباز اندروید میرود و لایهای از نرمافزارها و سرویسهای خود را روی آن قرار میدهد. کاربران تبلت کیندل فایر شاید هیچ وقت منتظر ارائهی یک نسخهی جدید اندروید نمانند چراکه بسیاری از آنها حتی نمیدانند که از سیستم عامل اندروید استفاده میکنند.
سامسونگ هم میتواند این راه را در پیش بگیرد، البته قبل از شروع باید کارهایی انجام دهد و خود را آماده کند. آمازون تلاش موفقیتآمیزی داشته، البته باید دید که تعریف شما از موفقیت چیست! به هر حال قبل از عرضهی اولین محصولش، اکوسیستم خوبی دراختیار داشت. وقتی کیندل فایر روانهی بازار شد، از همان روز اول سرویسهای پخش فیلم و برنامههای تلویزیونی، کتابهای الکترونیکی، فروشگاه محصولات و همچنین فروشگاه نرمافزارها در آن دیده میشد. سامسونگ هنوز چنین اکوسیستم خوبی دراختیار ندارد.
استراتژی دیگر به دست آوردن مالکیت یک سیستم عامل برای وسایل همراه است. شاید سامسونگ مالکیت یک سیستم عامل جدید مثل تایزن را به دست آورد، سیستم عاملی براساس لینوکس که در حاضر حاضر سامسونگ با همکاری اینتل مشغول توسعهی آن است. شایعات جدیدی در مورد رونمایی از اولین گوشی سامسونگ با سیستم عامل تایزن در سال 2013 نیز منتشر شده است. منابعی از دیلی یومیوری ژاپن ادعا کردهاند که: «احتمالاً سامسونگ در سال آتی گوشیهایی با سیستم عامل تایزن را همزمان در ژاپن و دیگر کشورها به فروش برساند.»
فرایند طراحی سیستم عامل جدید کند خواهد بود. اگر سامسونگ همان مسیری را که در مورد سیستم عامل بادا در پیش گرفته بود، طی کند، کار به کندی پیش میرود و شاید محصولات به تدریج برای نواحی خاص مثل بازار اروپا عرضه شوند. توضیح اینکه بادا هم سیستم عاملی براساس لینوکس است و سامسونگ قبلاً روی آن سرمایهگذاری کرده بود. کندی پیشرفت سیستم عامل جدید تایزن غیرمنطقی نیست چراکه برای سرمایهگذاری عظیم روی چنین پروژهای بهتر است سامسونگ در ابتدا به آزمایش آن بپردازد مخصوصاً که سیستم عاملهای کمطرفدار بازار مثل بلکبری هم در سال 2013 به پیشرفت خود ادامه میدهند و رقابت را بر تایزن تنگ میکنند.
آنچه قطعی به نظر میرسد این است که سامسونگ بهدنبال استراتژیها و راهکارهایی برای رهایی از اتکا به یک کمپانی دیگر جهت تأمین نرمافزار وسایل همراهش است.
به نظر شما اندروید تا چه اندازه در موفقیت سامسونگ مؤثر بوده و آیا سامسونگ میتواند با معرفی تایزن خودش را از وابستگی به اندروید رها کند؟
نظرات