تلفیق موسیقی و معماری؛ کره لاس وگاس عجیبترین سالن کنسرت دنیا است [تماشا کنید]
گروه موسیقی راک Phish برنامه دارد چهار کنسرت را در کرهی لاس وگاس برگزار کند. اولین شب از کنسرت به پایان رسید و وبسایت ورج با کارگردان و برخی از اعضای گروه مصاحبه کرد تا تجربیاتشان را بازگو کنند.
سازهی MSG Sphere دارای ۱۱۲ متر ارتفاع، ۱۵۷ متر عرض و ۸۱٬۳۰۰ مترمربع مساحت است و بهعنوان بزرگترین سازهی کروی جهان شناخته میشود. سطح خارجی این کره با ۱٫۲ میلیون نمایشگر با وضوح 2K پوشیده شده و داخل آن گنجایش ۲۰ هزار تماشاچی را دارد.
ابیگیل هولمز، کارگردان گروه Phish، در مصاحبهی جدید خود میگوید که هدفش استفادهی حداکثری از نمایشگر غولپیکر ۱۵ هزار مترمربعی داخل Sphere با وضوح خیرهکنندهی 16K برای افزایش تأثیرگذاری ترانهها و موسیقی گروه است.
هولمز و تری آناستازیو، رهبر گروه راک Phish، تا پیش از شب اول اجرای خود در Sphere، در مورد اینکه چه چیزی به نمایش در خواهد آمد ساکت بودند، بهجز اینکه گفتند که هر چهار شب بهوسیلهی یک موضوع خاص با هم پیوند دارند.
اکنون، اولین شب کنسرت به پایان رسیده است و طرفداران حاضر در بزرگترین سازهی کروی جهان، مجذوب این سالن کاسهایشکل و اجرای بینظیر تری آناستازیو شدهاند.
کسانی که از خانه بهصورت زنده اجرای گروه Phish را تماشا میکردند، آن را بهعنوان بهترین نمایش این گروه تحسین کردند، حتی با وجود اینکه از غوطهور شدن در پیشرفتهترین سیستم صوتی جهان با ۱۶۸ هزار اسپیکر Holoplot بیبهره بودند.
باتیست هاردوین، دستیار کارگردان، میگوید: «Sphere بهشدت به تئاتر شباهت دارد؛ گاهی اوقات فقط یک محیط خوب را در فضا ایجاد میکنید و مردم توسط این محیط احاطه میشوند. نیازی نیست که به حرکات و اتفاقاتی که رخ میدهد، خیلی حساس باشید. فقط باید مخاطبان خود را برای مدتی تنها بگذارید تا از موسیقی لذت ببرند. کرهی لاس وگاس مانند سالن سینمایی IMAX با ابعاد بسیار بزرگتر است. حتی سختگیرترین افراد را شگفتزده خواهد کرد.»
گروه Phish در ماه مارس ۲۰۲۴ (اسفند ۱۴۰۲ و فروردین ۱۴۰۳) فرصت یافت تا پیشنمایش اجرای خود را در کرهی لاس وگاس مشاهده کند، اما همکاری حضوری آنها زودتر شروع شد. آناستازیو گفت که او برای برنامهریزی ابتدایی، ماهها قبل برای اولین بار با هولمز دیدار کرده بود.
شرکت Moment Factory کرهی کوچکی شبیه Sphere را برای آزمایش جلوههای بصری در مونترال ساخت. هنرمندان و طراحان این شرکت ساعات زیادی را در واقعیت مجازی سپری و با نمایش دیجیتالی Sphere بهعنوان نمونه کار میکردند تا ببینند تصویرسازیها و انیمیشنهای آنها از هر زاویه در محل کرهی اصلی چگونه بهنظر خواهد رسید.
هاردوین گفت: «هرچه هم خود را برای چنین نمایشی آماده کنیم، نمیتوانیم پیش از اینکه بهصورت زنده رخ دهد، نتیجه را ببینیم.» این همان جایی است که انیمیشنهای قدرتمند مبتنیبر Unreal و Notch میتوانند ارزشمند باشند.
هاردوین خطاب به گروههای دیگری که میخواهند در داخل این سازهی غولپیکر اجرا داشته باشند میگوید: «این یک پارادایم جدید برای تجربههای زنده و نمایشهای موسیقی محسوب میشود. ما به چنین محیطهایی عادت نداریم و این موارد را در نظر گرفتیم که آیا مردم از نمایش تصاویر روی صفحهای با ۱۱۲ متر ارتفاع دچار سرگیجه خواهند شد؟ آیا سرعت صحنههای متحرک مناسب است؟ آیا بهاندازهی کافی غوطهورکننده خواهد بود؟ من توصیه میکنم که اقدام کنید.»