گوگل ایکس، پروژه «لون» را معرفی کرد: ارائه اینترنت از طریق بالون به مناطق روستایی، دور افتاده و محروم

اوایل این هفته، گوگل از اولین سری از بالون‌های جدید خود در زلاند نو یا همان نیوزیلند پرده برداشت و آزمایشات خود برای ارائه اینترنت توسط بالون‌هایش را شروع کرد. این بالون‌ها قرار است تا بر روی بادهای لایه استراتوسفر سوار شوند و از این طریق می‌توانند بسیاری از مناطق دور افتاده و محروم را تحت پوشش شبکه جهانی اینترنت قرار دهند. گوگل اعلام کرده که کیفیت و سرعت ارائه اینترنت ارائه شده توسط این بالون‌ها، همانند شبکه‌های نسل سوم مخابراتی یا همان 3G می‌باشد.

گوگل این پروژه را «پروژه لون» نام‌گذاری کرده است. همچنین بنا به اعلام این شرکت، بالون‌ها برای جابجایی نیازی به مصرف انرژی زیاد ندارند زیرا دانشمندان این شرکت این بالون‌ها را طوری طراحی نموده‌اند تا بر روی جریانات هوایی در لایه استراتوسفر سوار شوند و تنها یک اپراتور از راه دور باید بالون‌ها را به بالا یا پایین هدایت کند تا به طور صحیح بر روی این نوع از جریانات هوایی قرار بگیرند. این بدان معنی است که تیم طراح این پروژه هنوز باید ناوگان بالون‌ها را برای قرارگیری در موقعیت مناسب کنترل کنند؛ البته چشم‌انداز گوگل برای این پروژه این است که به زودی این بالون‌ها تمامی مناطق کره زمین را تحت پوشش خود درآورند تا همگان بتوانند از «اینترنت بالونی» استفاده کنند.

بادهای استراتوسفر در سراسر زمین همچون یک اتوبان سراسری وجود دارند و آن‌قدر قدرتمند هستند که حتی قادرند بسیاری از هواپیماهای سبک‌وزن را نیز جابجا کنند. حتما به یاد دارید که در زمان جنگ جهانی دوم، ژاپنی‌ها، بمب‌های دست ساز خود را در بالون‌های مخصوص می‌گذاشتند و سپس بالون‌ها را در مسیر همین بادها قرار می‌دادند و بالون‌ها بدون صرف حتی کوچکترین انرژی به ایالات متحده آمریکا می‌رسیدند و حتی بسیاری از شهرها را تخریب کرده و جان ده‌ها و صد‌ها شهروند آمریکایی را نیز می‌گرفتند. حال گوگل از همین تکنیک برای جابجایی بالون‌هایش استفاده می‌کند. البته این بالون‌ها به جای گرفتن جان انسان‌ها، اینترنت پرسرعت را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورند.

گوگل اکنون از 30 بالون در هوا و 50 آزمایش کننده بر روی زمین برای آزمایش و پیاده سازی این پروژه در زلاند نو استفاده می‌کند. هر‌کدام از آزمایش کننده‌ها، از یک آنتن ویژه برای دریافت سیگنال از این بالون‌ها استفاده می‌کنند. هر بالون نیز می‌تواند منطقه‌ای به وسعت 20 کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار دهد.

گوگل و رئیس هیئت مدیره این شرکت، اریک اشمیت، اهمیت پیاده‌سازی و بکارگیری چنین پروژه‌هایی را بارها اعلام نموده‌اند. جالب است بدانید که بیش از دو سوم از مردم زمین به شبکه اینترنت دسترسی ندارند و پیاده‌سازی «پروژه لون» می‌تواند اولین گام را در رساندن اینترنت به بیش از دو میلیارد و سیصد میلیون نفر از ساکنین این کره خاکی بردارد.

گوگل معتقد است چنانچه استفاده از این شبکه، فراگیر شود، هزینه‌های دسترسی به اینترنت استاندارد که در بسیاری از کشورها از جمله کشور عزیزمان، بسیار زیاد است، کاهش خواهد یافت.

نظر شما در مورد «پروژه لون» چیست؟ آیا می‌توانیم به زودی شاهد حضور این مدل از شبکه‌ها باشیم؟