نانوذرات این بار به کمک بیماران قلبی می‌آیند
پس از یک حمله‌ی قلبی، سلول‌های ملتهبی که مونوسیت نام دارند شروع به حمله‌کردن به بافت آسیب دیده می‌کنند که این موجب تورم قلب و کاهش قدرت آن در پمپاژ خون می‌شود که نتیجه‌ی این عملکرد ضعیف نیز آسیب بافتی بیشتر و نهایتاً مرگ خواهد بود. پزشکان و محققان همواره به دنبال راهی بوده اند تا عوارض یک حمله‌ی قلبی را به حداقل برسانند؛ گویا راه‌حل این معضل نیز در دنیای نانو ذرات نهفته شده است.
هم اکنون دانشمندان دریافته‌اند که تزریق نانوذرات می‌تواند جلوی بسیاری از عوارض بعدی حمله‌ی قلبی را بگیرد. این ذرات 500 نانو متری که در همکاری مشترکی بین دانشگاه Illinois' Northwestern و Sydney توسعه داده شده اند، از مواد پلیمری زیست-سازگار و زیست-تخریب‌پذیری به نام پلی لاکتیک – گلایکولیک اسید ساخته شده‌اند. این مواد تأییدیه‌ی FDA را نیز دارا هستند؛ بنابراین می‌توانند بدون هیچ نگرانی در بدن به کار روند (هم اکنون در بخیه‌های قابل جذب). از این مواد همچنین در درمان دیابت و سرطان سینه نیز استفاده شده است.
با تزریق این نانوذرات به درون جریان خون در 24 ساعت پس از حمله قلبی ، این ذرات به دلیل بار سطحی منفی که دارند با منوسیت‌های دارای بار مثبت وارد بر-همکنش می‌شوند و با جذب آن‌ها، از رسیدن‌شان به قلب جلوگیری می‌کنند. در واقع با چسبیدن منوسیت به ذره، سلول سیگنالی دریافت می‌کند که گویا در حال مرگ است؛ بنابراین سلول به سمت طحال –که محل مرگ سلول هاست- حرکت می‌کند.
در نتیجه‌ی این سازوکار، آسیب قلبی به حداقل می‌رسد. در مدل‌های حیوانی، این روش باعث 50 درصد کاهش در میزان آسیب قلبی شده است. تست‌های آزمایشگاهی همچنین نشان داده‌اند که این ذرات می‌توانند در برخی دیگر از بیماری‌های التهابی نیز به خوبی عمل کنند.
این ذرات هم‌اکنون در حال تجاری‌سازی هستند و با توجه به آزمون‌های بالینی، امید می‌رود تا 2 سال دیگر بتوانند به کمک بیماران قلبی بیایند. جزئیات این پژوهش در مجله‌ی علمی Science Translational Medicine به چاپ رسیده است.