بررسی تلویزیون B7 OLED ال جی

دهه‌ها از ورود تلویزیون به خانه‌های مردم و تبدیل شدن آن به بخشی جدایی‌نا‌پذیر از زندگی آن‌ها گذشته است؛ با این حال این ابزار الکترونیکی محبوبیت خود را هنوز از دست نداده‌است. تکنولوژی‌‌های مختلف به مرور زمان وارد این جعبه‌‌های دوست‌داشتی شدند و امروزه با نسلی کاملا تکامل‌یافته از آن‌ها روبرو هستیم. اولد‌ها به عنوان جدیدترین تکنولوژی پنل‌ها در سال ۲۰۱۰ راه خود را به دنیای نمایشگرهای موبایل باز کردند؛ اما تولید پنل‌های بزرگ برای استفاده در تلویزیون‌ها چند سال بعد و در سال ۲۰۱۳ امکان‌پذیر شد. سازندگان این پنل‌ها به مرور مشکلات بزرگ آن‌ها را تعدیل کرده و امروزه چه در دنیای نمایشگر‌های موبایل و چه در تلویزیون‌ها، اولدها عملکرد خیره‌کننده‌ای دارند.

فرمانروایی ال‌جی در بازار تلویزیون‌های اولد مساله تازه‌ای نیست و کره‌ای‌ها از زمان عرضه‌ی نسل اول تلویزیون اولد خود در سال ۲۰۱۳ همواره خبرساز بوده‌اند. بازیگران دیگری نیز در بازار تلویزیون‌های اولد به چشم می‌خورند که برخی از آن‌ها نیز پنل‌های خود را از ال‌جی تهیه می‌کنند. تلویزیون‌‌های اولد و 4K ال‌جی در ۵ سری مختلف «B، C، E، G و W» روانه‌ی بازار می‌شوند و محصولات سال ۲۰۱۷ از ۳ سری اول به نسبت ارزان‌تر از دو سری G و W هستند. B7، C7 و E7 با نمایشگرهای ۵۵ و ۶۵ اینچی و دو مدل G7 و W7 نیز به عنوان اعضای سری سیگنچر با نمایشگرهایی با قطر ۶۵ و ۷۷ اینچی تولید شده‌اند.

سری B ارزان‌ترین سری از تلویزیون‌های 4K و اولد ال‌جی است از این رو خرید آن برای علاقه‌مندان تلویزیون‌های اولد که قصد خالی کردن حساب‌های خود را ندارند در دسترس‌تر از دیگر مدل‌ها است. B7 نماینده‌ی سال ۲۰۱۷ اولدهای ال‌جی محسوب می‌شود و جانشین شایسته‌ای برای تلویزیون موفقی مثل B6 به شمار می‌رود. این تلویزیون هوشمند با پشتیبانی از استانداردهای HDR10 و دالبی ویژن یکی از موفق‌ترین مدل‌های ال‌جی در بازارهای جهانی بوده است و در بازار کشورمان نیز حضور دارد. با بررسی زومیت از تلویزیون ال جی B7 همراه باشید. پیش از هر چیز از شما دعوت می‌کنیم برای آشنایی اولیه با این محصول نگاهی به جدول مشخصات آن داشته باشید:

تلویزیون B7 توسط دفتر ال‌جی در ایران برای بررسی در اختیار زومیت قرار گرفت.

ساختار و موارد سازنده‌ی پنل‌های اولد به دلیل عدم نیاز به تجهیزات مربوط به نور پس‌زمینه، ضخامت کمی دارند. وقتی از جلو به B7 نگاه می‌کنید حاشیه‌های کمتر از یک سانتی‌متری اطراف نمایشگر نظر شما را جلب خواهد کرد اما بر خلاف C7 نواری فلزی و نقره‌ای رنگ با ضخامت ۳ میلی‌متر دور نمایشگر قرار گرفته است. ال‌جی تقریبا تمام بخش‌‌های بیرونی B7 را از پلاستیک ساخته است با این حال هنوز هم حس کیفیت را به کاربر القا می‌کند. پنل و پوشش آن نزدیک به ۵ میلی‌متر ضخامت دارند؛ اما ضخامت کلی دستگاه در حالت بدون پایه به دلیل وجود بخشی برای میزبانی پورت‌ها، سیستم صوتی و دیگر قطعات لازم تلویزیون به ۵ سانتی‌متر می‌رسد.

مدل ۵۵ اینچی مورد بررسی ما در زومیت در حالت بدون پایه، ۱۶.۲ کیلوگرم و در هنگام اتصال آن ۲۰.۵ کیلوگرم وزن دارد. پایه‌ی ۴ کیلوگرمی B7 شبیه به مدل B6 است و اتصال آن افزایش ارتفاع ۵ سانتی‌متری را به همراه دارد؛ این پایه از دو قسمت مشکی و شفاف تشکیل شده و علاوه بر این که به خوبی از عهده‌ی ثابت نگاه‌داشتن تلویزیون بر می‌آید ظاهری زیبا و معلق به آن بخشیده است. طول و عرض بدنه‌ی اصلی تلویزیون به ترتیب ۱۲۲۹ و ۷۰۸ میلی‌متر است. شایان ذکر است که برای اتصال تلویزیون به دیوار نیازمند نگه‌دارنده‌ی ۳۰۰ در ۲۰۰ میلی‌متری VESA هستیم.

از نظر درگاه‌ها ال‌جی B7 تقریبا مشابه رقبا عمل می‌کند و مجموعا به ۳ درگاه USB، چهار خروجی HDMI 2.0b، خروجی آنتن، درگاه اتصال کابل LAN، خروجی اپتیکال صدا، ورودی کامپوزیت و مینی جک RS232C مجهز شده است. ال‌جی برای دسترسی راحت‌تر ۲ درگاه USB و ۲ خروجی HDMI از موارد ذکر شده را در بخش کناری پشت دستگاه قرار داده است؛ یکی از پورت‌های HDMI با ARC همراه است و یکی از دو درگاه USB کناری نیز از نوع پر سرعت‌ USB 3.0 است. ARC (Audio Return Channel) در حقیقت استانداردی برای بهینه‌سازی درگاه HDMI در کاربردهای صوتی است؛ پورت ARC هم می‌تواند نقش خروجی صدا و هم ورودی را ایفا کند و گزینه‌ی مناسبی برای اتصال تلویزیون به ساندبارها است. از نظر تعداد پورت‌ها و نوع آن‌ها تفاوتی بین B7 و C7 مشاهده نمی‌شود و تنها چینش و تقسیم پورت‌ها در کنار و پشت متفاوت هستند.

طبق انتظار، کره‌ای‌ها B7 را به وای‌فای‌ داخلی از نوع 802.11ac نیز مجهز کرده‌اند که با توجه به هوشمند بودن این تلویزیون بسیار کارآمد خواهد بود. توجه به این نکته ضروری است که دسترسی به پورت‌های پشتی دستگاه در هنگام اتصال به دیوار دشوار است. در پایان این بخش باید گفت که طراحی B7 شاید به اندازه‌‌ی برادران گران‌قیمت‌تر خود خاص و ویژه نباشد؛ اما ال‌جی با هنرمندی این اولد اقتصادی را دل‌ربا و زیبا ساخته است

Organic Light Emitting Diode یا به اختصار OLED به پنل‌هایی گفته می‌شود که نه تنها نیازی به نور پس‌زمینه برای روشن‌سازی پیکسل‌ها ندارند؛ بلکه پیکسل‌ها در آن‌ها علاوه بر وضعیت‌های کم‌نور و روشن، خاموش نیز می‌شوند و هر پیکسل به صورت مجزا این کار را انجام می‌دهد. این نمایشگرها در ابتدای ورود خود به دنیای گوشی‌ها و تلویزیون‌ها مشکلات کوچک و بزرگی داشتند که به مرور تعدیل یا به صورت کلی برطرف شدند؛ اما هنوز برخی معایب در این نوع نمایشگرها وجود دارند؛ برای مثال تاخیر ورودی و روشنایی حداکثر به مرور زمان در تلویزیون‌های اولد بهبود پیدا کرده است. ال‌جی به عنوان فرمانروای اصلی دنیای اولدهای سایز بزرگ، طیف متنوعی از تلویزیون‌های اولد را هر ساله راهی بازار می‌کند اما خبر خوب این است که B7 تفاوت فاحشی از نظر پنل با برادران گران‌ترش ندارد. از این رو بررسی پیش روی به انتخاب بهتر مدل‌های دیگر نیز کمک خواهد کرد.

پنل ۱۲۰ هرتزی B7 با رزولوشن ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ پیکسل میزبان بیش از ۸ میلیون پیکسل است. تلویزیون‌های اولد ال‌جی علاوه بر سه ساب‌پیکسل مرسوم آبی، قرمز و سبز دارای یک ساب‌پیکسل سفید برای تولید بهتر ترکیب رنگ‌ها و مصرف پایین‌تر مجهز شده است. اولدها به دلیل خاموش ماندن پیکسل‌ها در زمان ارائه‌ی رنگ مشکی بهترین عملکرد را در این زمینه دارند به طوری که مدرن‌ترین ال‌سی‌دی‌های Full Array Local Dimming هم با تعداد مناطق نوردهی بالا قادر به نزدیک شدن به چنین عملکردی نیستند. جریان‌دهی به پیکسل‌ها و محدودیت‌های مرتبط با آن رسیدن به روشنایی حداکثر ایده‌آل در اولدها را دشوار کرده است؛ به طوری که تلویزیون‌های اولد در این بخش یک پله پایین‌تر از محصولات بالارده‌ی ال‌سی‌دی قرار می‌گیرند؛ البته این فاصله روز به روز در حال کمتر شدن است و B7 روشنایی حداکثری مناسبی برای ارائه‌ی HDR دارد.

B7 از هر سه استاندارد مطرح HDR10 ،Dolby Vision و HGL  پشتیبانی می‌کند؛ این پشتیبانی گسترده از فرمت‌های اچ‌دی‌آر B7 و دیگر اولدهای ال‌جی را یک پله از رقبا بالاتر قرار می‌دهد. استفاده از موتور «Active HDR» علاوه بر پشتیبانی از فرمت‌های نامبرده شده به کمک قابلیت «HDR Effect» و افزایش روشنایی و گسترده‌ی رنگی هر محتوایی را برای نمایش به صورت اچ‌دی‌آر بهینه می‌کند. علاوه بر عمق رنگ ۱۰ بیتی و گسترده‌ بودن طیف رنگ قابل نمایش در یک تلویزیون، ارائه‌ی تجربه‌ی اچ‌دی‌آر نیازمند حداقل‌هایی از نظر روشنایی است؛ عموما ویدئو‌های اچ‌دی‌آر برای روشنایی حداکثر ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ نیتی تولید می‌شوند اما اتحاد UHD حداقل ۵۵۰ نیتی برای اولدها و ۱۰۰۰ نیتی برای ال‌سی‌دی‌ها در نظر گرفته است که برای B7 در دسترس است. به دلیل خاموش بودن پیکسل‌های در زمان ارائه‌ی رنگ مشکی، B7 و اکثر اولدها در صحنه‌های با سیاه مطلق روشنایی صفر نیتی دارند که کنتراست را یک سر و گردن بالاتر از نمونه‌های ال‌سی‌دی قرار می‌دهد. شایان ذکر است در ال‌سی‌دی‌ها رسیدن به مشکی عمیق نیازمند کاهش هم‌زمان روشنایی کلی نمایشگر است.

تلویزیون به صورت خودکار در زمان تشخیص ورودی HDR حالت‌های مختلف تصویر تلویزیون را تغییر می‌دهد؛ به این معنی که در حالت SDR و HDR حالت‌های مختلفی از تنظیمات تصویر در دسترس خواهد بود؛ پیش از هر چیز از بخش «General» و سپس «HDMI ULTRA HD Deep Color» فعال بودن پورت HDMI خود را برای دریافت محتوای اچ‌دی‌آر بررسی کنید. همچنین برای محدود نشدن روشنایی لازم است که گزینه‌ی Energy Saving در حالت غیرفعال قرار گرفته باشند. در حالت HDR و SDR وضعیت‌های زیر در دسترس هستند:

حالت‌های HDR:

• Vivid
• Standard
• Cinema Home
• Cinema
• Game
• Technicolor Expert

حالت‌های SDR:

• Vivid
• Standard
• Eco
• Cinema
• Football
• Game
• HDR Effect
• Technicolor Expert
• isf Expert (Bright Room)
• isf Expert (Dark Room)

برای اندازه‌گیری روشنایی حداکثر در تلویزیون‌ها معیارهای مختلفی وجود دارد؛ با توجه به این که اکثر محتوای ویدئویی ۲۵ درصد یا کمتر از آن فضای سفید و روشن ارائه می‌دهند. ما از معیار ۱۰ درصد برای مقایسه‌ی بین روشنایی حداکثر در حالت SDR و HDR استفاده کردیم؛ با این حال با توجه به این که درصد عمده‌ی محتوای موجود به صورت SDR است، برای حالت‌های متنوع‌تری روشنایی حداکثر را اندازه‌گیری و گزارش کرده‌ایم. در حالت محتوای SDR و سفید بودن تنها ۱۰ درصد از الگوی تست روشنایی به ۷۳۵ نیت رسید؛ این روشنایی در حالت تصویر «Vivid» که روشن‌ترین حالت ممکن است به دست آمد. در حالت «Cinema» به عنوان یکی از پرکاربردترین حالات در تلویزیون‌ها نیز با کاهش حدودا ۲۵۰ نیتی روشنایی به ۴۹۷ نیت کاهش پیدا کرد. همچنین روشنایی در زمانی که تمام صفحه روشن باشد به ترتیب در حالت‌های ذکر شده ۲۴۶ و ۲۸۳ نیت بدست آمد. شما می‌توانید از جدول زیر برای اطلاع از دیگر نتایج تست روشنایی در حالت SDR استفاده کنید:

همانطور که در جدول نیز مشخص است و می‌توان حدس زد، ارائه‌ی تصاویر بسیار روشن در اولدها منجر به افت محسوس حداکثر روشنایی نمایشگر می‌شود. برای اندازه‌گیری روشنایی در حالت HDR از ویدئویی با ده درصد فضای سفید از نوع سازگار با استاندارد HDR10 استفاده کردیم. در این حالت تلویزیون با تشخیص HDR بودن محتوا روشنایی حداکثر رنگ سفید در حالت پیش‌فرض «Vivid» را به ۱۳۰۰ نیت افزایش داد. نکته‌ی جالب در این حالت برابر بودن تقریبی روشنایی در حالت‌های «Vivid» و «Cinema» بود؛ در این حالت روشنایی به «۱۳۳۳» نیت در مرکز نمایشگر رسید. در مقام مقایسه باید گفت تلویزیون‌های بالارده‌ی مبتنی بر فناوری ال‌سی‌دی مانند نمونه‌های کوانتوم دات روشنایی حداکثری بالاتری نسبت به اولدها دارند؛ اما رنگ مشکی چالش مهمی برای دستیابی به کنتراست مناسب در آن‌ها است. بی ۷ ال‌جی برای دستیابی به حداکثر روشنایی از فناوری «Ultra Luminance» بهره می‌برد و طبق اعلام ال‌جی اولدهای سال ۲۰۱۷ نسبت به ۲۰۱۶ با ۲۵ درصد افزایش روشنایی همراه بوده‌اند.

پیش از شروع بررسی رنگ‌ها و دقت آن بد نیست اشاره‌ای کوتاه به تنظیمات تصویر تلویزیون داشته باشیم. گزینه‌ی «OLED LIGHT» اصلی‌ترین مولفه در تغییر روشنایی تصویر محسوب می‌شود و در حالت «Vivid» در حالت ۱۰۰ درصد تنظیم شده است. با توجه به استفاده از موتور اختصاصی Tru 4K Scaler برای بهبود جزئیات و نزدیک کردن تصویر به نمونه‌های 4K، استفاده از قابلیت Super Resolution و Edge Enhancer در تنظیمات «Expert Controls» خالی از لطف نیست. خوشبختانه ویدئوهای 24p و خروجی‌های با نرخ فریم‌های نه چندان بالا به نرمی و بدون پرش تصویر در B7 به نمایش در می‌آیند. با این حال استفاده از قابلیت «TruMotion» و «Real Cinema» برای روان‌تر کردن تصاویر کاملا کاربردی خواهد بود. توضیح کامل ویژگی‌های جانبی در تنظیمات تصویر B7 در حوصله‌ی این بحث نمی‌گنجد. بنابراین به موارد مهم ذکر شده اکتفا می‌کنیم.

عموما محتوای ویدئویی برای ارائه در فضاهای رنگی sRGB و Rec.709 تولید می‌شوند و پوشش فضاهای رنگی گسترده‌ای مانند DCI-P3 و Rec.2020 توان نمایشگر در ارائه‌ی رنگ‌های بیشتر و اشباع‌تر برای استانداردهایی مانند HDR را نشان می‌دهد. حالت‌های منتخب تصویر Vivid، Standard و Cinema هر سه پوششی نزدیک به ۱۳۰ درصد در فضای رنگی sRGB دارند؛ همچنین پوشش نسبتا کامل ۹۵ درصدی از فضای رنگی DCI-P3 را در هر سه حالت شاهد هستیم. طبق انتظار حالت تصویر Vivid با اختلافی اندک، گسترده‌ترین پوشش رنگی را ارائه می‌دهد. در بحث پوشش فضای بسیار گسترده‌ی Rec.2020 نیز بی ۷ با وجود بهترین نبودن عملکرد قابل‌قبولی دارد؛ B7 به صورت میانگین نزدیک به ۷۰ درصد از این فضای رنگی را پوشش می‌دهد. پنل ۱۰ بیتی استفاده شده در این تلویزیون اولد بر خلاف نمونه‌های ۸ بیتی ۴ برابر سایه‌ی رنگ بیشتر ارائه می‌کند و در نمایش گرادیان‌های رنگی بسیار توانمندتر است. لطفا از جدول زیر برای اطلاع دقیق‌تر از مقادیر پوشش فضای رنگی این تلویزیون اولد استفاده کنید:

در آزمایش‌های ما حالت «Cinema» در سه فضای رنگی مهم بحث شده دقیق‌ترین حالت تصویر شناخته شد؛ خطای ۱.۷ در در این حالت و فضای رنگی DCI-P3 کم‌ترین خطای ثبت شده توسط ما بود. در کنار حالت Cinema هر سه حالت Expert نیز خطای کمی داشته و در ارائه‌ی رنگ سفید دقیق توانمند ظاهر شدند؛ رنگ سفید در حالت‌های دیگر به آبی گرایش داشته و دقت بالایی ندارد. حالت پیش‌فرض Vivid نیز با ثبت خطایی نزدیک به ۱۳.۶ بدترین عملکرد را از نظر دقت رنگ داشت. از جدول زیر کسب اطلاعات دقیق‌تر از خطای نمایش رنگ‌ها در B7 استفاده کنید:

زاویه‌‌ی دید اولدها دیگر برتری آن‌ها نسبت به تلویزیون‌های رایج است؛ به طوری که همین مساله آن‌ها را به گزینه‌ای ایده‌ال برای محیط‌های بزرگ که کاربر از جهات مختلف به نظاره‌ی تلویزیون می‌نشیند تبدیل می‌کند. طبق اعلام ال‌جی B7 به لایه‌‌ای برای کنترل بازتاب نور از نمایشگر مجهز شده است که همین مساله کنتراست موثر آن را از دید کاربر افزایش می‌دهد. تلویزیون‌های ساخته شده بر مبنای تکنولوژی‌های ال‌سی‌دی عموما به دو صورت Edge Local Dimming (مانند محصولات QLED سامسونگ) و Full Array Local Dimming (دیگر تلویزیون‌های ال‌سی‌دی بالارده) تولید و روانه بازار می‌شوند. در تصویر زیر (خطی با عرض یک پیکسل) می‌توان برتری B7 در مقابل نمونه‌ی بالارده‌‌ای از ال‌سی‌دی‌ها را در بحث نوردهی و تفاوت آن‌ها را مشاهده کرد:

نوردهی در پنل LCD

نوردهی در پنل OLED

برای بررسی حداقل روشنایی دو گزینه‌ی «Oled Light» و « Brightness» را در حداقل مقدار خود یعنی صفر قرار دادیم؛ میانگین روشنایی بدست آمده در حالت پیش‌فرض Vivid برای ۸ منطقه‌ی مختلف نمایشگر ۲۵ نیت بدست آمد. برای کاهش آزاردهندگی نمایشگر در محیط‌های تاریک توصیه می‌شود از بخش تنظیمات تصویر، گزینه‌ی «Eye Comfort Mode» را فعال کنید. همچنین حالت تصویر «isf Expert (Dark room)» به عنوان حالتی با کمترین میزان روشنایی، بهترین انتخاب خواهد بود.

رنگ مشکی و توزیع نور در پنل LCD

رنگ مشکی و توزیع نور در پنل OLED

زمان پاسخ‌گویی و واکنش پیکسل‌ها در اولدها به معنای واقعی عالی است؛ زمان‌پاسخگویی پنل‌های اولد ال‌جی به صورت میانگین حداقل ده برابر کم‌تر از نمونه‌های ال‌سی‌دی بالارده است. ما در بررسی‌های خود با عبور المانی با سرعت ۲۵۰۰ پیکسل بر ثانیه (حتی سرعت‌های بالاتر) و ثبت تصویر با سرعت شاتر بالا هیچ اثری از موشن بلر مشاهده نکردیم؛ در نمونه‌‌ی ال‌سی‌دی بالارده‌ای که برای مقایسه استفاده شد به وضوح پدیده‌ی موشن ‌بلر در تصویر قابل مشاهده است. ال‌جی مدعی است که زمان پاسخگویی اولدهایش به ۰.۱ ثانیه رسیده است که با توجه به عمکلرد خوب آن در بروزرسانی پیکسل در سرعت‌های بالای حرکت تصویر چندان دور از ذهن نیست. زمان‌پاسخگویی بالا یکی از اصلی‌ترین مولفه‌ها برای نمایش تصاویر سریع به شمار می‌رود.

تاخیر ورودی یا Input Lag یکی دیگر از معیارهای مهم در انتخاب تلویزیون‌ها است؛ تاخیر ورودی به معنی تاخیری است که تلویزیون در دریافت سیگنال‌های ورودی و نمایش آن دارد. تاخیر ورودی تنها برای کسانی المان تعیین‌کننده‌ای است که به دنبال استفاده از تلویزیون یا مانتیور خود برای بازی هستند. پیش از هر چیز کاربران برای رسیدن به کم‌ترین تاخیر ورودی می‌بایست از کابل مناسب استفاده کرد. برای دستیابی به کم‌ترین میزان لگ ورودی می‌بایست حالت تصویر را در حالت «Game» یا در «PC Mode» قرار داد؛ ما در حالت «Game» تاخیر ورودی ۲۰ میلی‌ثانیه برای رزولوشن فول‌ اچ‌دی را ثبت کردیم که عددی مناسب برای انواع بازی‌های سریع است. در دیگر حالت‌های تصویر نیز تاخیر ورودی ۷۰ میلی‌ثانیه ثبت شد که استفاده از آن‌ها برای بازی چندان توصیه نمی‌شود. همچنین ۱۲۰ هرتز بودن، فعال بودن اچ‌دی‌آر و حتی روزولوشن در B7 تاثیر چندان زیادی روی تاخیر ورودی نداشت.

یکی از مشکلات رایج در پنل‌های اولد ماندن هاله‌‌ای از تصاویر پیشین در نمایشگر است؛ به صورت کلی می‌توان ماندگاری تصویر را به دو نوع موقتی و ثابت تقسیم کرد. مشکل ماندگاری تصویر دائمی عموما به دلیل پدیده‌ی Burn-in و در صورت استفاده‌ی طولانی مدت از تصاویر ثابت به وجود می‌آید و از میان‌بردن آن کار دشوار و حتی غیر ممکنی است. دسته‌ی دوم از ماندگاری تصویر عموما موقتی است و با ابزار درنظر گرفته شده در تنظیمات تلویزیون عموما قابل برطرف کردن است. وجود این پدیده برای کاربری‌های عادی مشکل‌سازی نخواهد بود و تلویزیون پس از مدتی برای جلوگیری از بروز آن اقدام به پخش تصاویر دینامیکی می‌کند. مشکل ماندگاری تصویر در اولدها به مرور زمان در حال کم‌رنگ‌تر شدن است با این حال هنوز یک نقص در برابر نمونه‌های ال‌سی‌دی محسوب می‌شود.

لوگو‌ی برنامه‌های تلویزیونی، نشانگرها در بازی‌های ویدئویی و مواردی از این دست که در تصویر ثابت هستند اصلی‌ترین دلایل ماندگاری موقت تصویر هستند. برای بررسی اثرات Burn-in به زمانی طولانی نیاز است. ال‌جی برای به حداقل رساندن این نقص پنل‌های اولد، ۲ ویژگی «Pixel Refresher» و «Screen Shift» را در تنظیمات تصویر گنجانده است؛ قابلیت مهم‌تر Pixel Refresher برای پاک‌کردن اثرات ماندگاری موجود در نمایشگر تعبیه شده و پروسه‌ی انجام آن حدودا یک ساعت به طول می‌انجامد.

سال‌ها از ظهور تلویزیون‌های هوشمند می‌گذرد و امروزه بسیاری از این وسایل به یکی از سه پلتفرم WebOS،اندروید تی‌وی یا تایزن مجهز می‌شوند. تمام تلویزیون‌های 4K HDR سال گذشته‌‌ی ال‌جی به نسخه‌ی ۳.۵ پلتفرم WebOS مجهز شده‌اند که بی ۷ نیز از این قضیه مستثنی نیست. پیش از هر چیز باید به سریع بودن این رابط و مشاهده نشدن وقفه در حرکت بین منو‌ها و تنظیمات در این تلویزیون اشاره کرد که تجربه‌ی خوب و لذت‌بخشی از یک تلویزیون هوشمند ارائه می‌دهد. مهم‌ترین بخش WebOS همانند گذشته نواری از کارت‌ها شامل اپلیکیشن‌ها، تنظیمات سریع و ورودی‌ها است؛ در نمونه‌ی مورد بررسی ما در زومیت چندین اپلیکیشن ایرانی از پیش نصب شده بودند با این حال «LG Apps Store» با طیف وسیعی از اپلیکیشن‌ها و بازی‌ها شما را ناامید نخواهد کرد؛ البته تلویزیون‌های مبتنی بر اندروید تی‌وی از این نظر یک پله بالاتر قرار می‌گیرند.

قابلیت‌هایی همچون «Magic Zoom» در نسخه‌ی جدید این پلتفرم بهبود پیدا کرده‌اند. استفاده از میراکست برای اشتراک تصویر دستگاه‌های اندرویدی و ویندوزی با تلویزیون‌ از دیگر  قابلیت‌های کاربردی بی ۷ است. فشردن کلید تنظیمات از روی کنترل، منویی را در سمت راست صفحه به نمایش می‌‌گذارد که تنظیمات مختصری برای صدا، تصویر و ورودی‌ها در اختیارتان قرار خواهد داد. سرعت راه‌اندازی تلویزیون به لطف تراشه‌ جدید‌تر نسبت به نسل‌های قبل افزایش یافته است. در مجموع WebOS در بی ۷ را باید سریع، قابل فهم و مینیمال دانست که انتظارات کنونی کاربر از یک تلویزیون هوشمند را به خوبی پوشش می‌دهد.

کنترل «LG Magic Remote» تمام المان‌های لازم برای تجربه‌ی لذت‌بخش‌تر از تلویزیون‌های هوشمند ال‌جی را در دل خود دارد. علاوه بر ویژگی جذاب تشخیص حرکت کنترل و نمایش نشانگر که استفاده از دستگاه را ساده کرده است، ارگونومی و جایگذاری مناسب کلیدها از ویژگی‌‌های مثبت این کنترلر محسوب می‌شوند؛ اگر از علاقه‌مندان به استفاده از تلویزیون به سبک سنتی هستید می‌توانید نشانگر حرکتی را غیرفعال کنید. کنترل جادویی ال‌جی برای استفاده از فرامین صوتی به میکروفون مجهز شده و برای فعال‌سازی آن کافی است که کلید میکروفون روی کنترل را فشار دهید تا وارد منوی جستجو شوید؛ البته امکان تغییر حجم صدا و روشنایی نیز به کمک فرمان صوتی وجود دارد. همچنین با کنترل جادویی ال‌جی ‌می‌توان برخی دستگاه‌های متصل به تلویزیون را نیز کنترل کرد.

یکی از عمده‌ترین تفاوت‌های اولدهای ارزان‌ و گران ال‌جی بحث صدای خروجی است؛ بی ۷ مانند برادران گران خود به ساندبار اختصاصی مجهز نشده است و کره‌ای‌ها به استفاده از اسپیکرهای ۲.۲ کاناله در آن اکتفا کرده اند. این اسپیکرها با توان خروجی ۴۰ واتی در پشت تلویزیون جای گرفته‌اند. در بررسی‌های ما صدای خروجی توسط این اسپیکرها چندان بلند نبود و تنها می‌توان آن را معمولی توصیف کرد. کیفیت و شفافیت صدا در حجم صدای پایین رضایت‌بخش است با این حال استفاده لذت‌بخش از این تلویزیون در محیط‌های بزرگ به دلیل افت کیفیت در حجم صداهای بالا و قدرتمند نبودن اسپیکرها نیازمند ساندبار است.

پشتیبانی از دالبی اتموس (Dolby Atmos) و دیکودر آن به تجربه‌ی صوتی بهتر کاربر کمک شایانی می‌کند؛ با این حال اسپیکرهای دستگاه برای قدرت‌نمایی این قابلیت ساخته نشده‌اند؛ ال‌جی پشتیبانی از دالبی اتموس را اولین بار در اولدهای سال ۲۰۱۷ اضافه کرده است. طبق انتظار امکان اتصال سیستم‌های پخش صدای بی‌سیم نیز به بی ۷ وجود دارد. در تنظیمات صوتی دستگاه علاوه بر امکان تغییر حالت‌های صدا برای مشاهده‌ی فیلم، بازی و مسابقات ورزشی، مواردی مانند «Smart Sound Mode» برای تنظیم خودکار تنظیمات صدا با توجه به محتوا و «Magic Sound Tuning» برای بهینه‌سازی صدا با کمک ابعاد اتاق نیز در تنظیمات به چشم می‌خوردند. به طور کلی اسپیکرهای بی ۷ برای کاربری‌های عادی عملکرد قابل‌قبولی دارند و نمی‌توان این تلویزیون را در جمع بهترین‌های این بخش قرار داد؛ در پایان توصیه ‌می‌کنیم برای تجربه‌‌ی صوتی هم متناسب با کیفیت تصویر بالای بی ۷ از سیستم‌های صوتی مستقل استفاده کنید.

تلویزیون‌ها از نخستین روزهای ورود خود به خانه‌های مردم به جایگاهی خاص دست پیدا کرده‌اند و ظهور تکنولوژی‌های جدید نیز به ماندگاری آن‌ها کمک کرده است. در ۲ سال گذشته تلویزیون‌های اولد همواره از طرف منتقدین مورد ستایش قرار گرفته‌اند اما LG OLED B7 ارزان‌ترین راه برای تجربه‌ی این فناوری در کلاس بهترین‌ها است. پنل تقریبا مشابه این تلویزیون با برادران بزرگ‌ترش در کنار قیمت معقول‌تر آن از بی ۷ یک قهرمان ساخته، قهرمانی که در بخش صدا بازنده و در بخش تصویر حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. روشنایی حداکثر این تلویزیون در نوع خود بهترین نیست؛ اما برای نمایش مناسب محتوای HDR کافی و مناسب است. طراحی مولفه‌ای مثبت در بی ۷ به شمار می‌رود به طوری که وزن و ضخامت اندک آن در کمتر تلویزیونی در این ابعاد دیده شده است.

ماندگاری تصویر مشکلی قدیمی در پنل‌های اولد به شمار می‌رود و هنوز شاهد آن در تلویزیون‌های اولد هستیم؛ البته به‌ندرت اتفاق می‌افتد که کاربری یک تصویر ثابت را برای ساعت‌ها روی تلویزیون پخش کند و از این‌رو با استفاده صحیح، تلویزیون OLED دچار چنین مشکلی نخواهد شد؛ با این حال رقبای ال‌سی‌دی چنین نقصی را ندارد. زاویه‌‌ی دید، دقت رنگ و گستره‌ی فضای رنگی مواردی هستند که در بی ۷ به اندازه‌ی تلویزیون‌های پرچمدار خودنمایی می‌کند. تاخیر ورودی مناسب هم باعث شده است که این تلویزیون به گزینه‌ای شایسته برای باز‌ی‌ بدل شود. 3.5  WebOS روان‌، سریع و فاقد پیچیدگی بوده و ال‌جی با کنترلر جادویی خود این تجربه را لذت‌بخش‌تر کرده است.