بررسی تلویزیون OLED S95B سامسونگ؛ به‌باریکی تیغ، به‌روشنی خورشید!

در ظرفی به عمق ۴ میلی‌متر، چه می‌توان جا داد؟ مثلا ۴۰ برگ کاغذ یا ۵ کارت بانکی؛ اما تصور اینکه سامسونگ با موفقیت پنل 4K OLED بزرگی را در عمقی کمتر از ۴ میلی‌متر جا داده که می‌تواند بیش‌از ۲۰۰۰ نیت روشنایی تولید کند، بسیار شگفت‌انگیز است. با بررسی تلویزیون S95B سامسونگ همراه من باشید.

تماشا در یوتیوب

سامسونگ در بازار نمایشگرهای OLED گوشی‌های هوشمند حضور بسیار فعالی دارد و اتفاقا تعدادی از بهترین و خیره‌کننده‌ترین پنل‌های OLED در ابعاد کوچک را نیز در کارنامه‌اش دارد؛ اما در کمال تعجب، کمی بیش‌از یک‌سال است که به‌طور جدی وارد بازار تلویزیون‌های OLED شده؛ البته سامسونگ سال ۲۰۱۳ نخستین تلویزیون OLED خود را روانه‌ی بازار کرد و خیلی سریع از بازار OLED-های ابعاد بزرگ کنار رفت و عرصه را به رقیب سنتی و دیرینه‌اش، ال‌جی واگذار کند.

در سال‌های پس از کناره‌گیری از بازار تلویزیون‌های OLED، سامسونگ روی تکامل تلویزیون‌های LCD با فناوری‌هایی همچون کوانتوم‌دات و MiniLED تمرکز داشت؛ اما پس از تقریبا ۱۰ سال، سامسونگ تصمیم گرفت بار دیگر، شانس خود را دنیای OLED-ها امتحان کند و بدین‌ترتیب، در سال ۲۰۲۲ تلویزیون S95B را در دو مدل ۵۵ و ۶۵ اینچی روانه‌ی بازار کرد.

سامسونگ در سال ۲۰۲۳ تلویزیون S95C را به‌عنوان جانشین S95B معرفی کرد و در CES 2024 نیز از مدل S95D پرده برداشت؛ درحالی‌که تلویزیون ۲۰۲۴ سامسونگ به‌تازگی و چند ماه پس از رونمایی، در بازارهای بین‌المللی عرضه شده است، هنوز هم به‌سختی می‌توان مدل ۲۰۲۳ آن را در بازار ایران پیدا کرد، برهمین اساس، ما مدل ۶۵ اینچی S95B از سال ۲۰۲۲ را برای بررسی تهیه کردیم که پرشمارتر از مدل ۲۰۲۳ در بازار کشور یافت می‌شود.

آنچه در نگاه نخست به تلویزیون سامسونگ جلب توجه می‌کند، نه تصویر چشم‌نواز و صدای گوش‌نوازش، بلکه باریکی بی‌حدوحصر آن است. S95B به‌قدری باریک بود که هنگام جعبه‌گشایی و نصبش، همان سطح اضطرابی را تجربه کردم که شب کنکور داشتم! تلویزیون OLED سامسونگ فقط و فقط ۳٫۸۹ میلی‌متر ضخامت دارد؛ برای همین باوجود تمام تلاش‌های شرکت در مقاوم‌سازی بدنه، باز هم به‌سادگی می‌لرزد و تاب برمی‌دارد.

سامسونگ به طراحی فوقِ باریک تلویزیونش LaserSlim می‌گوید؛ چراکه عین پرتو لیزر باریک و بُرنده است؛ پس باید هنگام نصب تلویزیون، به‌شدت احتیاط کنید. ای‌کاش می‌دانستیم که در پسِ کل‌کل کودکانه‌ی شرکت‌ها برای ساخت باریک‌ترین تلویزیون دنیا، چه منطقی وجود دارد. باریک‌بودن تلویزیون تا یک حدی، به مدرن‌تر شدنش و نصب‌شدن بهتر روی دیوار کمک می‌کند؛ اما نباید استحکام تلویزیون فدای باریک‌تر شدنش شود.

طراحان سامسونگ حتی به حاشیه‌های تلویزیون نیز رحم نکرده‌اند! عرض حاشیه‌های دورتادور پنل، از ۸ میلی‌متر تجاوز نمی‌کند. همین باریک‌بودن حاشیه‌ها به کاربر کمک می‌کند تا به‌خوبی در عمق سیاهی و کنتراست فوق‌العاده بالای پنل OLED تلویزیون غرق شود و از تماشای محتوا، نهایت لذت را ببرد.

تلویزیون S95B بدنه‌ی باکیفیت و خو‌ش‌ساختی دارد، قاب دستگاه فلزی بوده و مانند اغلب تلویزیون‌های OLED بازار، در نیمه‌ی پایینی آن برآمدگی پلاستیکی و عریضی وجود دارد که از در دلش، قطعات مانند بورد، اسپیکرها و منبع تغذیه قرار گرفته‌اند. به‌موجب همین برآمدگی، ضخامت بدنه در بیشترین حالت به ۴٫۱ سانتی‌متر می‌رسد.

متأسفانه درست‌مانند تلویزیون‌های OLED ال‌جی، پایه‌ی S95B نیز وسط دستگاه قرار دارد؛ با وجود اینکه خود پایه، فلزی و نسبتا عریض است؛ اما ابعاد بزرگ تلویزیون و ضخامت بسیار اندکش باعث می‌شود که محکم و استوار روی میز قرار نگیرد و لق بزند؛ البته می‌توانید با مانت VESA از نوع ۳۰۰×۲۰۰ میلی‌متر، تلویزیون را روی دیوار نصب کنید.

تمام درگاه‌های تلویزیون S95B شامل HDMI و USB در دل برآمدگی پلاستیکی پشت دستگاه گنجانده شده‌اند. روی این درگاه‌ها با هدف یکپارچه‌سازی و زیباسازی پشت دستگاه با صفحه‌ی پلاستیکی پوشانده می‌شود که بعد از نصب آن، در کمال تعجب، به درگاه‌ها دسترسی نخواهید داشت! درگاه‌های تلویزیون سامسونگ به‌شرح زیر هستند:

• چهار درگاه HDMI 2.1 با قابلیت انتقال سیگنال تصویر 4K120؛ دو درگاه رو‌به‌پایین و دو درگاه در کناره‌ی قاب
• دو درگاه USB 2.0 در کناره‌ی قاب
• یک درگاه شبکه
• ورودی گیرنده‌ی داخلی و خارجی
• یک خروجی اپتیکال صدا

یکی از درگاه‌های HDMI (شماره‌ی ۳)، قابلیت eARC دارد و می‌توان از آن برای اتصال دستگاه به ساندبار استفاده کرد. درگاه‌های USB نیز از نظر شدت جریان و ولتاژ باهم متفاوت هستند؛ یکی از درگاه‌ها به ۰٫۵ آمپر و ۵ ولت و دیگری به ۱٫۰ آمپر و ۵ ولت محدود است؛ بنابراین گزینه‌ی معقول‌تری برای اتصال هارد اکسترنال به‌شمار می‌آید.

پیش‌تر نیز اشاره کردم که ما مدل ۶۵ اینچی S95B را برای بررسی دراختیار داشتیم. با چنین ابعادی، در شرایطی می‌توانید بیشترین لذت را از وضوح 4K پنل لذت ببرید که در فاصله‌ی حدود ۲متری تلویزیون نشسته باشید؛ در فاصله‌های نزدیک‌تر، می‌توان پیکسل‌ها را از هم تفکیک کرد و در فاصله‌های بیشتر از ۲متر، ادراک مغزتان از تصویر 4K تفاوتی با تصویر 1080p نخواهد داشت.

تلویزیون S95B سامسونگ از پنل ۱۰ بیتی OLED با وضوح 4K یا ۲۱۶۰ × ۳۸۴۰ پیکسل استفاده می‌کند و می‌تواند بیش‌از یک میلیارد رنگ به‌نمایش بگذارد. پشتیبانی از این تعداد رنگ، برای ارائه‌ی تجربه‌ی مطلوب از پخش محتوای HDR بسیار ضروری است. در ادامه راجع‌به سازگاری تلویزیون سامسونگ با استانداردهای HDR و کیفیت نمایش رنگ‌ها بیشتر توضیح می‌دهم.

برخلاف پنل‌های LCD که نور موردنیاز پیکسل‌ها به‌کمک تعدادی چراغ LED موجود در لبه یا پشت پنل تأمین می‌شود، در پنل‌های OLED هریک از پیکسل‌ها به‌طور مستقل نور خود را تأمین می‌کنند؛ گویی به‌جای تعداد محدودی ناحیه‌ی نوردهی، مثلا ۵۰۰-۶۰۰ تا در تلویزیون‌های MiniLED، بیش‌از ۸ میلیون ناحیه‌ی نوردهی داریم؛ بدین‌ترتیب برای نمایش رنگ مشکی، پیکسل‌ها خاموش می‌شوند تا به‌جای طیفی از رنگ خاکستری، مشکی عمیقی را ببینیم و کنتراست فوق‌العاده بالایی را تجربه کنیم.

مزیت فوق‌العاده‌ی پیکسل‌های Self-lit (پیکسل‌هایی که نور خودشان را تأمین می‌کنند) در نمایش مشکی عمیق و جلوگیری از پدیده‌ی Blooming (ایجاد هاله‌ اطراف سوژه‌های روشن در پس‌زمینه‌ی تیره) به‌لطف کنترل بسیار دقیق توزیع روشنایی، ضعف‌هایی نیز به‌دنبال دارد؛ آسیب‌پذیری بیشتر مقابل پدیده‌ی Burn-in حین نمایش تصویری ثابت به‌مدت طولانی و سطح پایین‌تر روشنایی پنل OLED درمقایسه‌با نمونه‌های MiniLED از جمله‌ی همین ضعف‌ها هستند.

تلویزیون S95B مانند سایر تلویزیون‌های OLED از خطر بروز Burn-in مصون نیست. کره‌ای‌ها برای کاهش احتمال بروز این پدیده، راهکارهایی همچون جابه‌جایی اندک تصویر در بازه‌های زمانی متفاوت را مدنظر گرفته‌اند. ما متأسفانه امکان بررسی طولانی تلویزیون‌ها برای ارزیابی عملکردشان در دفع خطر Burn-in را نداریم؛ اما حداقل براساس تست طولانی‌مدت و غیرواقع‌گرایانه‌ی RTINGS، به‌نظر می‌رسد S95B درمقایسه‌با رقبا آسیب‌پذیرتر باشد؛ هرچند که در استفاده‌های واقعی، دور از ذهن است که کاربری بخواهد با چنین شدتی، تلویزیون تماشا کند.

مهندسان سامسونگ برای رفع ضعف ذاتی پنل‌های OLED در دستیابی به سطوح بالاتر روشنایی، فناوری کوانتوم‌دات را با پنل‌های OLED ترکیب کرده‌اند. کوانتوم‌دات‌ها ذرات کریستالی بسیار کوچکی هستند که به‌صورت لایه‌ای در دل پنل نمایشگر قرار می‌گیرند. به‌کمک لایه‌ی کوانتوم‌دات، پنل‌ها به‌ روشنایی بالاتری دست می‌یابند و رنگ‌های زنده‌تری تولید می‌کنند. سامسونگ به پنل ترکیبی‌اش QD-OLED می‌گوید و مدعی است که این پنل به‌کمک پردازنده‌ی Neural Quantum در دل تلویزیون S95B می‌تواند روشنایی را به سطحی بالاتر از رقبا برساند.

در اندازه‌گیری‌های من، در شرایطی که فقط ۱۰ درصد از صفحه روشن بود و دستگاه تصویر SDR عادی پخش می‌کرد، روشنایی پنل S95B در بالاترین حالت به ۱۱۰۰ نیت رسید که عدد بسیار خوبی به‌حساب می‌آید و از روشنایی تلویزیون C2 و C3 در همین شرایط، به‌ترتیب حدود ۳۰۰ و ۱۰۰ نیت بیشتر است.

گذشته از عملکرد بسیار خوب S95B در روشنایی تصویر SDR، جادوی اصلی هنگامی اتفاق می‌افتد که دستگاه در حال پخش ویدیوی HDR باشد. در این شرایط، وقتی ۱۰ درصد از صفحه روشن می‌شود، روشنایی به عدد خیره‌کننده‌ی حدود ۲۲۰۰ نیت می‌رسد که ۷۰۰ نیت بیشتر از روشنایی HDR تلویزیون‌های C2 و C3 است. دستیابی به چنین سطحی از روشنایی به تلویزیون کمک می‌کند تا تجربه‌ی خیره‌کننده‌ای از نمایش فیلم‌های HDR به‌ارمغان آورد.

توجه داشته باشید که اعداد خیره‌کننده‌ی ۱۱۰۰ و ۲۲۰۰ نیتی، وقتی به‌دست می‌آیند که بخش کوچکی از صفحه روشن باشد که البته اغلب اوقات هم در فیلم‌ها و سریال‌ها، چنین وضعیتی را شاهد هستیم و همه‌ی تصویر پر از رنگ‌های روشن و پُرنور نیست؛ اما هنگامی‌که کل صفحه روشن می‌شود؛ مثلا صحنه‌ای از ارباب حلقه‌ها را در نظر بگیرید که گالادریل را در سرزمین الف‌ها می‌بینیم، در چنین شرایطی، حداکثر روشنایی تمام‌صفحه حدود ۳۷۰ نیت به‌دست می‌آید که البته باز هم ۴۰ نیت از تلویزیون ال‌جی بالاتر است.

به‌لطف روشنایی بسیار خوب پنل و مشکی عمیقی که پیکسل‌های خاموش تولید می‌کنند، مایه‌ی تعجب نیست که کنتراست تصویر تلویزیون سامسونگ فوق‌العاده باشد؛ به‌ویژه که پوشش ضدانعکاسی نیز روی پنل وجود دارد تا در محیط‌های روشن هم بتوان از تصویر لذت برد؛ توجه کنید که برخلاف آنچه از گوشه‌های پنل برمی‌آید، نباید این لایه‌ی ضدانعکاس را از روی پنل جدا کنید؛ وگرنه مانند ما با مشکل مواجه می‌شوید!

اگر تا به اینجای بررسی، چنین تصور می‌کنید که S95B بهترین تلویزیون بازار است، باید بگویم که همه‌چیز درباره‌ی تلویزیون S95B گل و گلاب نیست.

تلویزیون S95B چهار پروفایل رنگی زیر را در اختیار کاربر می‌گذارد که همگی به‌صورت پیش‌فرض تمایل بسیار زیادی به سردی دارند و رنگ‌های چندان دقیقی را نیز تولید نمی‌کنند.

• Dynamic
• Movie
• Standard
• FILMMAKER Mode

مانند اغلب تلویزیون‌های OLED بازار، تلویزیون S95B نیز طیف وسیعی از رنگ‌ها را پوشش می‌دهد. در تست‌های من، تلویزیون سامسونگ توانست حدود ۱۴۸ درصد از فضای رنگی sRGB، نزدیک به ۱۰۰ درصدِ فضای وسیع DCI P3 و ۷۵ درصد از فضای فوق‌العاده وسیعِ Rec 2020 را پوشش دهد. این اعداد بسیار عالی هستند؛ اما موردِ ناامیدکننده، دقت بسیار پایین دستگاه در تولید رنگ‌های یادشده با تنظیمات کارخانه‌ای است.

توجه داشته باشید که حالت FILMMAKER به اتحادیه‌ی UHD تعلق دارد و اغلب شرکت‌های بزرگ مثل سامسونگ، ال‌جی و هایسنس در تلویزیون‌هایشان از آن استفاده می‌کنند. روی کاغذ، باید با حالت FILMMAKER، فیلم‌ها را طوری ببینیم که کارگردان فیلم مدنظر داشته است.

دقیق‌ترین رنگ‌های تلویزیون S95B را پروفایل FILMMAKER Mode با خطای ۴٫۱ به‌تصویر می‌کشد که در این پروفایل نیز تلویزیون حدود ۹۰ درصد از فضای رنگی DCI P3 را پوشش می‌دهد؛ به‌عنوان مقایسه، در بررسی تلویزیون C3، خطای نمایش رنگ‌ها در همین حالت FILMMAKER را ۳٫۶ و در دقیق‌ترین پروفایل رنگی نیز برابر با ۳٫۰ به‌دست آورده بودیم؛ بنابراین تلویزیون سامسونگ در زمینه‌ی کالیبراسیون کارخانه‌ای رنگ‌ها، عملکرد جالبی ندارد.

ما به‌اندازه‌ای از نتایج به‌دست‌آمده تعجب کرده بودیم که تلویزیون را پس دادیم و یک دستگاه S95B دیگر برای بررسی تهیه کردیم؛ اما نتایج تغییری نکردند.

خوشبختانه تلویزیون سامسونگ تنظیمات متنوعی را برای تغییر پارامترهایی همچون گاما، دمای رنگ‌ها، فام رنگ‌ها و محدودکننده‌ی روشنایی (ABL) در اختیارتان قرار می‌دهد تا بدین ترتیب به سبک و سیاق مطلوب خود برای نمایش رنگ‌ها دست یابید؛ به‌عنوان مثال من توانستم با ایجاد تغییرات زیر، خطای نمایش رنگ‌ها در پروفایل Standard را از عدد وحشتناک ۱۲٫۱ به عدد بسیار خوبِ ۳٫۰ برسانم.

یکی دیگر از ضعف‌های تلویزیون S95B سامسونگ درمقایسه‌با OLED-های ا‌ل‌جی، به پشتیبانی‌نکردن از ویدیوهای HDR با استاندارد Dolby Vision بازمی‌گردد؛ به‌عنوان مثال، آیفون، ویدیوهای HDR را با همین استاندارد ضبط می‌کند. تلویزیون سامسونگ از استانداردهای HDR10 و +HDR10 و HLG پشتیبانی می‌کند.

مانند تلویزیون‌های OLED دیگر، تلویزیون S95B سامسونگ نیز زوایای دید عریضی دارد و حتی از گوشه‌ها نیز، رنگ‌ها را با کمترین افت در طراوت، به‌نمایش می‌گذارد؛ بنابراین چنانچه از مبلمان عریضی در منزل استفاده می‌کنید، می‌توانید با خیال راحت به‌سراغ S95B بروید.

سامسونگ روی قابلیت‌های گیمینگ تلویزیون خود تمرکز زیادی داشته است؛ دستگاه از پنل ۱۲۰ هرتزی با پشتیبانی از فناوری‌های FreeSync Premium و G-Sync بهره می‌برد و خود تلویزیون نیز حالت Game Mode را در اختیار کاربر قرار می‌دهد که با فعال‌سازی‌اش، Input Lag به‌طرز محسوسی کاهش می‌یابد، نرخ نوسازی متغیر در دسترس قرار می‌گیرد و نرخ فریم بازی‌ها را نیز می‌توان دید.

سامسونگ ضعف‌های دیداریِ تلویزیون S95B را با تجربه‌ی شنیداری حیرت‌انگیز اسپیکرهای قدرتمندش جبران می‌کند؛ درحالی‌که تلویزیونی همچون C3 ال‌جی از اسپیکرهای ۴۰واتی استفاده می‌کند، مهندسان سامسونگ در دل بدنه‌ی باریک S95B، از اسپیکرهای ۶۰واتی با ترکیب ۲.۲.۲ کانال استفاده کرده‌اند؛ بدین‌مفهوم که دو اسپیکر صدا را به‌سمت پایین پرتاب می‌کنند، دو اسپیکر صدا را به‌سمت بالا پرتاب می‌کنند و دو ووفر نیز وظیفه‌ی تولید فرکانس‌های پایین را برعهده دارند.

تلویزیون S95B از صدای فراگیر Dolby Atmos پشتیبانی می‌کند و خروجی صدایش برای یک تلویزیون عالی ارزیابی می‌شود؛ هم حجم صدا زیاد است، هم بیس کوبنده‌ای به گوش می‌رسد، هم در حجم‌های بالا، دیستورشن در سطح معقولی کنترل می‌شود.

در نهایت هم باید به رابط کاربری تلویزیون گریزی داشته باشیم؛ تلویزیون OLED سامسونگ مانند باقی تلویزیون‌های این شرکت از سیستم‌عامل تایزن استفاده می‌کند. رابط کاربری دستگاه نرم و روان است، جابه‌جایی بین منوهای مختلف رابط کاربری بدون مشکل، البته گاهی با اندکی کُندی صورت می‌گیرد؛ اما دستگاه از پسِ پخش بخش عمده‌ای از فرمت‌های ویدیویی برمی‌آید.

تعدادی قابلیت نیز در دسترس قرار دارد که به‌شرط استفاده‌ی کاربر از گوشی سامسونگ، لذت تجربه‌ی تلویزیون را دوچندان می‌کند؛ به‌عنوان مثال می‌توانید حالت دسکتاپ گوشی سامسونگ یا همان Dex را روی تلویزیون اجرا کنید و صفحه‌نمایش گوشی را نیز به‌عنوان ترک‌پد به‌کار بگیرید. حتی می‌توان از گوشی به‌عنوان وب‌کم برای برقراری تماس‌های ویدیویی با گوگل‌میت در تلویزیون نیز استفاده کرد.

اگر می‌خواهید متنی بنویسید، می‌توانید با اتصال ماوس و کیبورد بلوتوث به تلویزیون سامسونگ، از قسمت Workspace رابط کاربری، Microsoft365 را فراخوانی کرده و در نرم‌افزار Microsoft Word شروع به نوشتن کنید.

مرورگر سامسونگ اینترنت در رابط کاربری تلویزیون S95B موجود است؛ اما ریموت‌کنترل سامسونگ با وجود طراحی جمع‌وجور و امکان شارژ شدنش با پنل خورشیدی یا پورت USB-C، قابلیت ماوس‌شدن ندارد؛ بنابراین باید با کلیدهای جهتی ریموت‌کنترل وب‌گردی کنید؛ موردی که به‌نظر من یکی از ضعف‌های اصلی تلویزیون سامسونگ در برابر تلویزیون ال‌جی با مجیک‌ریموت کاربردی‌اش به‌حساب می‌آید.

به‌عنوان ضعف دیگر، باید به استور نه‌چندان غنی سامسونگ اشاره کنیم؛ به‌عنوان مثال تعدادی از اپ‌های کاربردی مثل اسپاتیفای یا اپ‌های وطنی مانند فیلیمو را نمی‌توانید در استور تلویزیون سامسونگ بیابید.

بدون تردید، S95B یکی از خیره‌کننده‌ترین تلویزیون‌هایی است که تاکنون در زومیت بررسی کرده‌ایم؛ دستگاهی جذاب و فوق‌العاده باریک که با روشنایی و کنتراست خیره‌کننده‌، قابلیت‌های گیمینگ چشم‌گیر و اسپیکرهای بسیار قدرتمندش، به‌وجدتان می‌آورد.

تلویزیون S95B از نظر کالیبراسیون کارخانه‌ای رنگ‌ها، پایین‌تر از انتظار و کمی ناامیدکننده ظاهر می‌شود؛ به‌طوری که اگر خیلی خوره‌ی تصویر نباشید و از پارامترهای رنگی اطلاعات چندانی نداشته باشید، مجبور خواهید با رنگ‌های غیردقیق و بسیار سردش سَر کنید؛ اما چنانچه از پارامترهای رنگی آگاهی داشته باشید، می‌توانید با تغییر آن‌ها و از تصویر جذاب تلویزیون نهایت لذت را ببرید.

تلویزیون S95B جزو پرچم‌داران ۲۰۲۲ سامسونگ به‌حساب می‌آید و اکنون مدل ۶۵ اینچی‌اش در محدوده‌ی قیمتی ۱۰۵ میلیون تومان به‌فروش می‌رسد؛ در این محدوده به سراغ تلویزیون به‌روزترِ C3 ال‌جی با رنگ‌هایی دقیق‌تر رفت یا با اندکی مبلغ بیشتر، تلویزیون A80L سونی برای سال ۲۰۲۳ را برگزید که از سیستم‌عامل کاربردی‌ترِ اندروید قدرت می‌گیرد؛ ضمن اینکه تلویزیون C2 نیز با ۱۰ میلیون قیمت کمتر از سال ۲۰۲۲ در دسترس قرار دارد.

نظر شما چیست؟ آیا S95B را گزینه‌ی معقولی می‌دانید یا مدل‌های دیگر از ال‌جی یا سونی را ترجیح می‌دهید؟