با تلویزیون OLED‌ و شاخصه‌های آن بیشتر آشنا شوید

تا چند سال گذشته که خبری از ورود تلویزیون‌های OLED به بازار نبود، رقابت اصلی بین تکنولوژی‌های پلاسما و LCD در جریان بود و با وجود برتری‌های متعدد پلاسماها، تولیدکنندگان LCD با توسعه‌ی این فناوری و رفع نقاط ضعف آن، موفق به کسب سهم زیادی از بازار شدند. شاید باور این موضوع سخت باشد، اما OLEDها از سال ۱۹۸۷ در حال طراحی و توسعه هستند. با این حال اولین تلویزیون OLED در سال ۲۰۰۷ توسط سونی به بازار عرضه شد. قیمت بسیار بالا و عمر کم این دستگاه شانس زیادی برای رقابت با سایر انواع موجود تلویزیون در بازار برای آن باقی نگذاشت. اما معرفی این تکنولوژی، قدم بزرگی در عرصه‌ی نمایشگر‌های خانگی بود و از عرضه‌ی نسل جدید تلویزیون‌ها در آینده‌ی نزدیک خبر می‌داد. با وجود این که سونی و سامسونگ از اولین توسعه‌دهندگان تلویزیون‌های OLED‌ بودند، اما بنا به دلایلی اعم از هزینه‌ی تولید گران، نبود پتانسیل در بازار و مشکلات دیگر، از تولید این تکنولوژی پنل‌های تلویزیون کناره‌گیری کردند. 

کناره‌گیری سامسونگ و سونی از تولید OLED به معنای پایان راه برای این تکنولوژی نبود و ال‌جی یکی دیگر از غول‌های تولید پنل‌های نمایشگر در جهان، وارد عرصه شد و با سرمایه‌گذاری کلان موفق به تجاری‌سازی و کاهش قیمت این دسته از تلویزیون‌ها شد. در حال حاضر شرکت‌های پاناسونیک و ال‌جی به تولید و عرضه‌ی تلویزیون‌های OLED مشغول هستند؛ اگر چه با توجه به قیمت بالای محصولات پاناسونیک و کاربری خاص آن برای فیلم‌سازان و استودیو‌های تولید محتوا، ال‌جی را می‌توان تنها گزینه‌ی موجود برای خرید تلویزیون‌های OLED‌ دانست. اما این تکنولوژی نوظهور چه مزایایی دارد؟ آیا خرید آن با قیمتی بالاتر نسبت به نمونه‌های LCD (یا LED) توجیه دارد؟ در ادامه به بررسی عمیق مشخصات OLEDها خواهیم پرداخت.

OLEDها به لحاظ ریاضی دارای کنتراست بی‌نهایت هستند. نسبت کنتراست عبارت است از بیشترین روشنایی نمایشگر هنگام پخش رنگ سفید به کمترین روشنایی آن هنگام پخش رنگ مشکی. تلویزیون‌های OLED به دلیل خاموش کردن پیکسل‌ها هنگام نمایش تصاویر تاریک، عملا روشنایی ندارند و به همین دلیل با قرار گرفتن عدد حداکثر روشنایی در بالای کسر و عدد صفر در مخرج آن، به کنتراست بی‌نهایت خواهیم رسید. اما آیا در عمل نیز کنتراست OLEDها با LCDها تفاوت فاحشی دارد؟ در جواب باید بگوییم خیر. OLEDها توانایی تولید رنگ‌های اشباع‌شده و زیباتری دارند، اما این موضوع به معنی برتری بی‌نهایت کنتراست OLEDها نیست. البته شرکت‌های تولیدکننده‌ی LCD با توسعه‌ی الگوریتم‌های پردازش تصاویر و استفاده از پردازنده‌های قدرتمند‌تر، از قابلیت‌های نرم‌افزاری جدیدی مانند نمایش تصاویر با رنج دینامیکی بالا HDR رونمایی کرده‌اند و مانور تبلیغاتی زیادی روی آن داده‌اند. با وجود این که HDR پیشرفت محسوسی در نمایش و غلظت رنگ‌ها ایجاد می‌کند، اما هم‌چنان OLEDها رنگ‌ها زنده‌تری تولید می‌کنند. البته این ایراد نیز به پنل‌های OLED وارد است که در غلظت رنگ‌های به نمایش درآمده در آن‌ها، اغراق شده است. البته تولید‌کنندگان این دسته از پنل‌های نمایشگر‌ها نیز تلاش زیادی بر کالیبره‌ی بهتر محصولات خود کرده‌اند. با این حال اگر دنبال تلویزیون‌های OLED با نمایش دقیق رنگ‌ها هستید، چاره‌ای جز خرید نمونه‌های حرفه‌ای پاناسونیک با قیمت ۵۰ هزار دلاری ندارید!

در حال حاضر تولیدکنندگان (LCD (LED از دو پنل مختلف VA و IPS در تلویزیون‌های خود بهره می‌برند. برای مثال می‌توان به ال‌جی در استفاده از پنل‌های IPS و سامسونگ به عنوان بزرگ‌ترین مشتری پنل‌های VA  اشاره کرد. استفاده از پنل‌های IPS منجر به زاویه‌ی دید بالا می‌شود؛ اما این پنل‌ها توانایی نمایش غلظت رنگ‌ پنل‌های VA را ندارند.