هر آنچه در مورد LED TV باید بدانید و معرفی انواع مختلف آن

تلویزیون‌ LED در واقع همان تلویزیون LCD سابق هستند! تلویزیون‌های LCD به نور پشت پنل متکی هستند تا پنل کریستال مایع را روشن کند. معروف‌ترین نوع LCD از نور فلورسنت در پشت پنل استفاده می‌کنند که به CCFL معروف هستند. اما نسل جدید تلویزیون‌های LCD از LED برای ایجاد روشنایی استفاده می‌کنند. وقتی عبارت LED TV را در آگهی های مختلف مشاهده می‌کنید به این معنی است که با یک تلویزیون LCD با نور پس‌زمینه LED یا LED-Backlit مواجه شده‌اید. اما نکته مهم اینجا است این تلویزیون چه نوع تلویزیون LED است؟ و چه تفاوتی با LED TVهای دیگر می‌کند؟

به‌طور کلی LED TV ها به دو دسته FULL-LED و EDGE-LED تقسیم‌بندی می‌شوند و هر دو دسته می‌توانند دارای قابلیت Local Dimming باشند. Local Dimming باعث می‌شود روشنایی LED ها به نحوی کنترل شود تا روشنایی و تاریکی موضوعی امکان‌پذیر شود یعنی روشنایی قسمت های مختلف صفحه بصورت جداگانه و مستقل کنترل می‌شوند.

قابلیت تاریک کردن یا روشن کردن موضعی صفحه باعث می‌شود رنگ سیاه، طبیعی تر و عمیق تر نمایش داده شود و در نتیجه نسبت کنتراست واقعی تصویر افزایش خواهد یافت. دو سری UNB8500 سامسونگ و LH8500 ال جی از نمونه های با کیفیت Local Dimming هستند.

مهم‌ترین مشکل Local Dimming یا همان تاریکی موضعی، Blooming نام دارد این مشکل باعث می‌شود نور نقاط روشن روی نقاط تاریک تأثیر بگذارد یعنی نور تابیده شده به نقاط تاریک پخش می‌شود و بر تاریکی نقاط تاریک تأثیر می گذارد میزان و شدت این مشکل در تلویزیون‌های مختلف متفاوت است مثلا این مشکل در تلویزیون 46SV670U توشیبا قابل مشاهده است ولی به سختی می‌توان این مشکل را در سری 8500 ال جی یا سامسونگ دید.

مشکل Blooming ارتباط مستقیم با تعداد نقاط یا منطقه های Local Dimming دارد، چون تعداد منطقه های Local Dimming به تعداد LED ها نیست ولی تولید کننده ها این اطلاعات را منتشر نمی کنند.

در LCD های معمولی با نور پس‌زمینه CCFL و بسیاری از Edge-LED ها کل نورپس زمینه به یکباره تابیده می‌شود.

برخی از مدل‌های تلویزیون سامسونگ و ال جی از نوع Edge-LED با فناوری شبیه Local Dimming عرضه شدند، سامسونگ برای مجزا کردن این فناوری از Local Dimming نام Precision Dimming را روی آن نهاده است این فناوری در تلویزیون‌های سری مدرن و گران‌ قیمت سامسونگ مانند UNC8000 استفاده شده است. ال جی نیز فناوری خود را LED Plus نام‌گذاری کرده است و سری های LH5500 و LX6500 مجهز به فناوری LED Plus هستند. هیچ کدام از این دو فناوری به خوبی Local Dimming کار نمی‌کند.

تعداد بسیار کمی از تلویزیون‌های LED از این نوع پنل استفاده می‌کنند ولی بسیاری از مردم با مفهوم آن آشنا هستند این نوع تلویزیون‌ها شبیه تلویزیون‌های LCD اصلی هستند با این تفاوت که بجای CCFL نور پس‌زمینه توسط LED ایجاد می‌شود. در Full-array یا Full LED تمام LED ها در سرتاسر پشت پنل LCD چیده شده‌اند.

کیفیت تصویر: تغییر چندانی با تلویزیون‌های استاندارد LCD ندارد.

نمونه: LC-46LE700UN شارپ

اکثر تلویزیون‌های LED امروزی از این نوع هستند اولین مدل Edge-LED یا Edge-lit در سال ۲۰۰۹ توسط سامسونگ معرفی شد مشخصه اصلی این نوع تلویزیون‌های LCD باریک بودن آن‌ها است (کمتر از یک اینچ ضخامت دارند). وزن این تلویزیون‌ها نیز بسیار کم است و آن‌ها را مناسب نصب روی دیوار می‌کند. برخلاف Full-LED ها در Edge-LED تمام LED ها در در لبه های پنل قرار دارند و در سرتاسر پشت پنل گسترده نشده اند اما LED ها قادرند نور را به مرکز و سطوح دیگر صفحه بتابند این عمل را Light Guide می نامند.

کیفیت تصویر: برتری زیادی نسبت به LCD های معمولی ندارند و برخی از این مدل‌ها مشکلاتی نظیر عدم تابش یکسان به نقاط مختلف صفحه را دارند یعنی روشنایی تصویر درلبه ها بیشتر و در وسط صفحه کمتر است.

نمونه : سری Samsung UNC6500

در حال حاضر بهترین نوع تلویزیون‌های LED به شمار می‌روند و در واقع بهترین انتخاب LED است، LED ها در تمام سطح پشتی پنل چیده شده‌اند اما شدت روشنایی یا تاریکی هر نقطه از صفحه توسط LED ها بصورت جداگانه قابل کنترل است.

کیفیت تصویر: سطح رنگ مشکی بسیار بالاتر و بهتر است و تصاویر با کیفیت بهتری نسبت به LCD ها نمایش داده می‌شوند. اما در برخی موارد روشنایی نور LEDها پخش می‌شود یا بیشتر از حد تابیده می‌شوند و در نتیجه تأثیر منفی بر نقاط کناری می گذارد و برخی نقاط مشکی را خاکستری تیره نمایش می‌دهد البته این مشکل در مدل‌های مختلف شدت کم و زیاد دارد و در بسیاری از مدل‌های امروز آنقدر کم است که اصلا قابل تشخیص نیست.

سونی تلویزیون‌های Full-Array با Local Dimming خود را Intelligent Peak LED Backlight نام‌گذاری می‌کند.

نمونه: Vizio XVT3 یا Sony XBR-HX909

این نوع LED TV ها در سال ۲۰۱۰ معرفی شدند در حال حاضر برخی از مدل‌های سامسونگ، ال جی و سونی با پنل Edge-lit با Local Dimming عرضه شده‌اند. ایده بکار گرفته شده در این تلویزیون‌ها امکان خاموش کردن برخی از قسمت های صفحه بصورت مجزا و مستقل است البته بدون استقاده از LED در پشت آن منطقه ها چون در Edge-lit یا Edge-LED ال ای دی ها فقط در لبه های پنل قرار دارند.

کیفیت تصویر: مشکل یکسان نبودن روشنایی و شدت نور در سرتاسر پنل در این نوع از Edge-LED ها نیز وجود دارد و لبه های تلویزیون روشن‌تر از وسط صفحه است و کیفیت تصویر نیز به خوبی Full-LED با تاریکی موضعی نیست. مشکل عدم یکنواختی نور در Edge-LED واقعه کاسته شده است و به‌راحتی قابل تشخیص نیست.

سونی تلویزیون‌های Edge-LED با Local Dimming خود را Dynamic Edge-LED نام‌گذاری می‌کند.

نمونه: Samsung UNC8000 و LG LE5500

مهم‌ترین مزیت Edge-lit یا همان Edge-LED ها این است که تولید کننده ها می‌توانند تلویزیون‌های فوق‌العاده باریک و زیبا طراحی و تولید کنند ولی مشکل Edge-LED ها عدم یکنواختی تصویر است چون LED ها در لبه های پنل قرارداده شده‌اند و نور از لبه ها به تمام سطح صفحه تابیده می‌شود این موضوع باعث می‌شود لبه های پنل روشن‌تر از وسط پنل باشد و در برخی موارد مشکی بصورت خاکستری تیره نمایش داده شود شدت این مشکل در Edge-lit های مختلف متفاوت است و در برخی مدل‌ها به سختی تشخیص داده می‌شود.

برخلاف پلاسما یکی از مشکلات LCD TV ها تنزل کیفیت تصویر در زمانی است که در کنار تلویزیون نشسته باشید، این مشکل زمانی که از پایین یا بالا به تلویزیون نگاه کنید نیز وجود دارد. برای آزمایش روبروی تلویزیون LCD بنشینید، یک تصویر خاص را روی صفحه در نظر بگیرید و سپس شروع به حرکت به سمت چپ یا راست کنید متوجه تغییر رنگ‌ها در تصویر خواهید شد. LED Backlit ها نیز مشکل زاویه دید را دارند و در برخی موارد زاویه دید LED-Backlit ها بدتر هم شده است.

LCD TV ها برای مدت طولانی از نظر سطح رنگ سیاه و نمایش تصاویر در مقابل Plasma شکست خورده بوده‌اند ولی با معرفی LED TV ها با خاموشی موضعی (Local Dimming) جریان فرق کرد و امروزه مدل‌های برتر LED TVها قادرند رنگ مشکی را به خوبی Plasma ها نمایش دهند و کیفیت تصویر آن‌ها نیز به خوبی پلاسماست. البته با این تفاوت که مصرف انرژی LED TV ها واقعا کمتر از Plasma TV ها است.

یک برتری Plasma هنوز وجود دارد آن هم زاویه دید مناسب پلاسما و ضعف LCD TV ها در آن است. با Plasma در هر زاویه که دوست داشتید می‌توانید بنشینید و تصاویر را با کیفیت یکسان مشاهده کنید. البته معمولا همه از رو‌به‌رو به تلویزیون نگاه می‌کنند ولی به هر حال این یکی از برتری های Plasma به شمار می‌رود (جهت اطلاع از مقایسه پلاسما و ال ای دی به مقاله ای که پیش تر تحت عنوان "Plasma یا LCD: کدامیک بهتر است؟" منتشر شده بود مراجعه کنید)

از طرفی تفاوت چندانی بین Edge-LED با و بدون Local Dimming وجود ندارد و در برخی موارد کیفیت LCD TV های CCFL از Edge-LED ها بهتر است. البته کیفیت تصویر مدل با مدل متفاوت است ولی نباید انتظار تصویر بسیار متفاوتی را از Edge-LED ها داشته باشید.

شما می‌توانید بهترین تلویزیون HDTV دنیا را با جدیترین فناوری‌های دنیا داشته باشید ولی اگر آن را درست تنظیم نکنید تصویر خوبی را نخواهید داشت برای کالیبره کرده تلویزیون خود به راهنمایی که پیش تر تحت عنوان "5 راه برای تنظیم تصویر تلویزیون" منتشر شده بود مراجعه کنید.

پس LED TV همان LCD TV هستند با این تفاوت که بجای نور فلورسنت از LED برای ایجاد نور استفاده می‌شود.

میانگین مصرف LED TV ها کمتر از LCD های معمولی است بصورت میانگین LED TV ها حدود 101 وات و LCD TV ها حدود 111 وات برق مصرف می‌کنند و هرچه روشنایی تصویر بیشتر شود انرژی بیشتری مصرف می‌شود در مجموع مقدار مصرف انرژی در LED TV ها خیلی بیشتر از LCD های معمولی نیست ولی زمانی که LCD TV ها را با Plasma TV ها مقایسه کنید اختلاف قابل ملاحظه است و Plasma TV ها تقریبا دو برابر LCD TV ها برق مصرف می‌کنند.