پارچه هوشمند مایکروسافت می‌تواند اشیاء و ژست‌های حرکتی را تشخیص دهد

حدود یک دهه قبل، اخباری درباره‌ی پارچه‌های هوشمند منتشر شد که توجهات زیادی را به خود جلب کرد. اکنون مایکروسافت از پیشرفت‌های جدید خود در این حوزه خبر داده و پتنتی با این عنوان ثبت کرده است: «پارچه‌ی هوشمندی که اشیاء و ورودی‌های لمسی را تشخیص می‌دهد». به‌عبارت‌دیگر، این شرکت در حال ساخت پارچه‌ای است که می‌تواند اشیای نزدیک به خود را تشخیص دهد و آن‌ها را شناسایی کند.

به‌نوشته‌ی TNW، پارچه‌ی هوشمند به منسوجاتی گفته می‌شود که در ساخت آن‌ها از فناوری‌های مثل حسگر و نخ‌های رسانا استفاده شده است. پتنت جدید مایکروسافت به پارچه‌ای در جیب شلوارهای جین مربوط است که لایه‌هایی از حسگرها در آن تعبیه شده و می‌تواند اشیاء و ژست‌های حرکتی را تشخیص دهد. این محصول چیزی بیش از اضافه‌کردن چند حسگر به پارچه است.

همچنین، این پتنت جزئیات مدارهای پردازش داده را نشان می‌دهد که می‌تواند اطلاعات دریافتی از پارچه را پردازش کند و آن‌ها را انتقال دهد. این پتنت به سیستم محاسباتی نیز اشاره می‌کند که حاوی ماژول یادگیری ماشینی است و داده‌های ورودی را دریافت و آن‌ها را پردازش می‌کند تا درنهایت، بتواند از آن‌ها برای نتیجه‌گیری بهره ببرد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود پارچه‌ی هوشمند بتواند جسمی که درکنار آن قرار گرفته یا حرکت لمسی که روی آن انجام می‌شود، شناسایی کند.

از اواسط دهه‌ی ۲۰۱۰، مایکروسافت به تولید پارچه‌های هوشمند و لباس‌های هوشمند علاقه نشان داده و در همین زمینه، پتنت‌های مختلفی نیز ثبت کرده است؛ ازجمله نخ‌های الکترونیکی کاربردی برای پیراهن‌ها و دست‌کش‌های هوشمند.

پتنت جدید غول فناوری مستقر در ردموند به‌احتمال زیاد درادامه‌ی روند توسعه‌ی پروژه‌ی Capactivio است که در سال ۲۰۲۰ معرفی شد. این پروژه به رومیزی پارچه‌ای هوشمندی مربوط است که می‌تواند غذاها را شناسایی کند و میوه‌ها و حتی مایع داخل لیوان را نیز تشخیص دهد.

درحال‌حاضر، به‌نظر می‌رسد در حوزه‌ی منسوجات هوشمند، کمبودی در پروژه‌های آکادمیک مرتبط وجود ندارد. محصولاتی مثل باندهای هوشمند که می‌توانند زخم‌ها را کنترل و درمان کنند، همین‌حالا دردسترس هستند و پیراهن‌هایی نیز به بازار عرضه شده‌اند که می‌توانند دمای بدن شما را کاهش دهند. علاوه‌براین، قبلاً شاهد معرفی پارچه‌های هوشمندی بوده‌ایم که می‌توانستند صدا را تشخیص دهند. به‌هرحال، وقتی از بازار محصولات مصرفی سخن به‌میان آید، نمونه‌های بسیار کمی از ابزارهای واقعاً کاربردی وجود دارند.

اواخر دهه‌ی ۲۰۱۰، شاهد افزایش علاقه‌ی شرکت‌ها به منسوجات هوشمند و فناوری‌های پوشیدنی بودیم؛ به‌طوری‌که اجزای این دستگاه‌ها کوچک‌تر و قدرت پردازشی آن‌ها سریع‌تر شد و قیمت آن‌ها برای مصرف‌کنندگان نهایی نیز کاهش یافت. در آن زمان، بسیاری پیش‌بینی کردند که لباس‌ها و محصولات پوشیدنی هوشمند می‌توانند به بخشی مفید و کاربردی از کمد لباس‌های ما تبدیل شوند.

گفتنی است گوگل نیز پروژه‌ای به نام Project Jacquard را راه‌اندازی کرد که هدفش تولید ژاکت جین با استفاده از نخ‌های رسانا و حسگرها و برچسب‌های هوشمند بود. ویژگی مهم این محصول ارائه‌ی نواحی حساس به لمس و اشاره روی آستین بود؛ البته این پروژه در میان خریداران با استقبال درخورتوجهی مواجه نشد. درواقع چیزی که از این پروژه‌ها باقی مانده، شامل تعداد انگشت‌شماری از لباس‌های ورزشی، دست‌کش‌های بازی، پوشیدنی‌های مخصوص ورزش‌کاران و نمونه‌های اولیه‌ی خلاقانه‌ای است که بقیه‌ی عمر خود را در موزه‌ها و گالری‌ها سپری می‌کنند.

مایکروسافت شرکتی سخت‌کوش در حوزه‌ی نرم‌افزار و سخت‌افزار است و این امکان وجود دارد که از پارچه‌های هوشمند در توسعه‌ی محصولات مختلف استفاده کند. البته در این‌ مرحله هنوز مشخص نیست که علاقه‌ی مصرف‌کنندگان به این نوع محصولات چگونه خواهد بود و آيا بازار آن کشش لازم برای ارائه‌ی کالاهایی با قیمت مناسب را خواهد داشت یا خیر.