هنر خیابانی به سبک خرابکاران شهری
وقتی در مورد پدیده‌ی "وندالیسم" صحبت می‌شود، اولین تصور ما افرادی ناراضی، عاصی و خشمگینی است که به دلیل واکنش به شرایط نامناسب اجتماعی، فرهنگی ، سیاسی و یا حتی فشارها و ناملایمات زندگی، دست به تخریب اموال عمومی می‌زنند. اما این روزها با نگاهی به نمای هنر خیابانی که بعضاً محصول همین قشر جوان و ناراضی است، در می‌یابیم که این گروه هم در نوع خود صاحب سبکند. حتی خلاقیت‌های هنرمندانه‌ی آنها ممکن است اسباب سرگرمی شما را فراهم کرده و در مواردی شما را وادار به تحسین کند. آثاری که بیش از آنکه جنبه‌ی تخریبی داشته باشد، جالب و سرگرم‌کننده است.
هر چند در پاره‌ای از موارد این خشم و طغیان تبعات ناخوشایند و زشتی به بار می‌آورد، اما به قولی نمی‌توان همه را به یک چوب راند. چرا که شاید بسیاری از اوقات این تخریب ظاهری، جذابیت و گیرایی خاصی داشته و حتی در رفع پاره‌ای از مسائل مثمر ثمر واقع شود. اما در نهایت رفتارهایی همچون تخریب ایستگاه‌های اتوبوس، کیوسک‌های تلفن، ورزشگاه یا آسیب زدن به اموال عمومی کاری درست و شایسته نیست.
سخن کوتاه کرده و از شما می‌خواهیم خود قضاوت کنید. به تصاویر زیر نگاه کرده و ببینید شما این آثار را چگونه تعبیر می‌کنید؟ یک اعتراض اجتماعی؟ رفتاری کینه‌توزانه؟ و یا تنها راهی برای بروز استعدادهای پنهان نسل جوان؟
در پایان نظر شما چیست؟ این تصاویر برای شما تداعی‌کننده‌ی کدام حس بودند؟ خشم یا شوخ طبعی؟