۱۶ بنایی که خیره‌ کننده‌ ترین معماری را در جهان دارند

ساختمان‌ها هم مانند نقاشی و مجسمه‌سازی، می‌توانند جزو آثار زیبای هنری تلقی شوند. طی یک نظرسنجی از معماران برجسته‌ خواسته شد تا یکی از بناهایی را که باعث تغییر و تحول در طراحی ساختمان‌ها شده است، یا الهام‌بخش آن‌ها برای معمار شدن بوده است معرفی کنند.

در ادامه به معرفی ۱۶ بنای منتخب این معماران خواهیم پرداخت.

 تارا ایمانی (Tara Imani) بنیان‌گذار شرکت معماری ایمانی در رابطه با این بنا می‌گوید: پارتنون یک سازه‌ی معماری زیبا و ناب است. ستون‌های کرینتی، استفاده از یک منحنی و کوژی جزیی در ستون‌ها کمک کرده است تا این ستون‌ها از دور باریک دیده نشوند. این بنا بر فراز یک تپه قرار گرفته است و الفبای معماری را به ما می‌آموزند.

"جولیا دونوهو" (Julia Donoho)، رییس و مدیر پروژه در شرکت طراحی و توسعه Equinox می‌گوید: "در سال ۱۹۷۴ پدر دانشمند من، خانواده را برای بازدید به شهر جدید برازیلیا برد. می‌توان به جرات گفت که برازیلیا تخیل جهان را به تصویر می‌کشد. این شهر به شکل یک هواپیما طراحی شده که در دماغه و بدنه‌ی آن، ادارات مرکزی، سفارتخانه‌ها و نهادهای فرهنگی و در بال‌ها، مناطق مسکونی قرار گرفته‌اند. برازیلیا با الهام از سبک معماری مدرن لوکوربوزیه Le Corbusier ساخته شده است."

داماریس هالینگزورث (Damaris Hollingsworth) مدیر پروژه‌ی گروه DLR می‌گوید :" طراحی این بنا واقعا شجاعانه است. این موزه در سال ۱۹۶۸ طراحی و با بتن و شیشه ساخته شده است. بدنه‌ی اصلی آن روی دو تیرچه طوری آویزان است که به سختی و فقط در یک سمت ستون‌ها را لمس می‌کند. برای من جالب و جذاب است که این ساختمان توسط یک زن طراحی شده است."

روزا شنگ (Rosa Sheng) معمار ارشد شرکت Bohlin Cywinski Jackson می‌گوید: "این بنا، مقیاسی شگفت‌انگیز و طراحی دیرینه‌ای دارد. معبد شهر ممنوعه دارای ساختار پیچیده و در عین حال فرم‌های ساده است. پدربزرگ من می‌گفت که معماری معنایی بیش از طول عمر یک انسان دارد. از این رو معماری بناها، یک مجموعه‌ی فرهنگی غنی و مادام‌العمر، برای تمام تمدن‌ها به حساب می‌آیند."

ماریکا مک کیل (Marica McKeel) رییس استودیوی MM می‌گوید: "هنگامی که من با سانتیاگو کالاتراوا (Santiago Calatrava)، معمار این بنا کار می‌کردم، بخشی از تیم تدارکات پروژه‌ی پردیس دانشگاه پلی‌تکنیک فلوریدا بودم. من نه تنها عاشق طراحی این ساختمان هستم، بلکه احساس می‌کنم نوعی ارتباط واقعی با این پروژه و جامعه‌ی لیک‌لند دارم. پدر من در لیک‌لند بزرگ شد و هنوز اغلب اوقات به دیدار خانواده در این شهر می‌روم."

رندی دچ (Randy Deutsch) رییس موسسه‌ی Deutsch Insights و استادیار رشته معماری در دانشگاه ایلینوی در رابطه با این بنا می‌گوید: "این موسسه که با اسم خانه مادر هم شناخته می‌شود، در حمایت و پذیرفتن مادران مجرد شکل گرفته است و توسط معمار آلدوفن ایک طراحی شده­ است. آلدوفن ایک این خانه را بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ در هلند شش طبقه ساخته است. این ساختمان از بخش‌های مساوی با محیطی جالب، صمیمی و با رنگ‌های شاد ساخته شده است. خانه هوبرتوس یک پروژه‌ی مدرن و رنگارنگ است که با استفاده از فولاد، شیشه و بتن ساخته شده که توسط اکثر همسایگان قدیمی آنجا مورد احترام است."

ویلیام مارتین (William J. Martin)، بنیان‌گذار شرکت معماری WJM درباره‌ی این ساختمان می‌گوید: "امپایر استیت از زمان شش سالگی من را برای معمار شدن ترغیب کرد. والدینم با ماشین ما را به پایین جاده‌ی ریور و بولوار شرقی (نیوجرسی) می‌بردند و ما از صندلی عقب ماشین دید وسیعی از منهتن داشتیم. آنتن‌های نصب شده بر فراز این ساختمان ارزش آن را به دلیل ارایه‌ی بهتر کیفیت صدا و تصویر بالا برده‌اند."

فرانک کانها (Frank Cunha)، مدیر عامل پروژه معماری FC3 درباره‌ی این بنا می‌گوید: "تادائو آندو (معمار این کلیسا) این توانایی را دارد تا فضاهای زیبایی را خلق کند. در این فضاها حضور یکپارچه و فرم‌های ساده و پرحجم با نقش خیره‌کننده­‌ای از نور مجسم شده‌اند. در همه‌ی کارهای او، نور عاملی مهم و کنترل‌کننده به شمار می‌آید به طوری که به نظر می‌رسد در طول روز، نور در آثار او می‌رقصد. جا دادن فرم‌ها و اشکال سنگین و فضای باز در کارهای تادائو آندو منجر به خلق یک معماری بسیار منحصربه‌فرد شده است. "

بن آدام اسمیت (Ben Adam-Smith)، معمار بریتانیایی و بنیان‌گذار موسسه House Planning Help درباره‌ی ساختمان این مرکز می‌گوید:"اینترپرایز (Enterprise)، ترکیبی از معماری غنی و طراحی پایدار است که در محوطه‌ی دانشگاه واقع شده است. این بنا در بین ساختمان‌هایی قرار دارد که در زمان خود تلاش به از بین بردن مرزها و محدودیت‌ها داشتند."

 باب بورسون (Bob Borson)، رییس شرکت Malone Maxwell Borson Architects در خصوص ساختمان موزه‌ی هنر کیمبل می‌گوید:" تکمیل بنای این ساختمان در سال ۱۹۷۲ به پایان رسید و نشان داد چگونه می‌توان از روشنایی طبیعی روز برای روشن کردن موزه‌ها و گالری‌های هنری بدون آسیب دیدن آثار، استفاده کرد. این موزه از دید معماران یک شاهکار مدرن به شمار می‌آید."

بروس ترنر (Bruce Turner) معمار مستقل در نیوجرسی در خصوص خانه‌ی آبشار می‌گوید:"صفحات بتنی محکم و عریض بالکن، اشکال مدرنی هستند که در قلب جنگل قرار گرفته‌اند. اما مطلبی که بیش از همه این ساختمان را در همه‌ی دوره‌ها مورد علاقه‌ی من کرده است، چیزی است که در هیچ عکسی نشان داده نشده است و آن مراحل رسیدن به این بنای زیبا است. شما ابتدا به یک جاده‌ی روستایی باریک می‌رسید، به سمت زمین‌های ملکی می‌پیچید، مسیر مارپیچی را در جنگل طی می‌کنید و سرانجام خانه‌ی آبشار را می‌بینید که به طرز ماهرانه‌ای بر روی صخره‌ی آبشار قرار گرفته است."

لی کالیستی (Lee Calisti) بنیان‌گدار موسسه معماری و طراحی Calisti می‌گوید: "این موزه خیلی مورد تبلیغ قرار گرفته و شاید بتوان گفت که تبلیغات آن در حد پخش مدام یک آهنگ در رادیو بوده است. اما واقعیت این است وقتی به شخصه این موزه را دیدم، واقعا از آن الهام گرفتم."

جاناتان براون (Jonathan R. Brown) همکار و عضو ارشد در پروژه‌های معماری JHP در خصوص این بنا می‌گوید:"این بنا به شکلی جسورانه و نوآورانه بر روی تپه ایستاده و نگاهش به سمت آینده است درحالی که به گذشته هم ادای احترام می‌کند."

جرارد بنکز (Jared Banks) معمار شرکت Shoegnome Architects درباره‌ی ساختمان این کتابخانه می‌گوید: "این کتابخانه‌ی بزرگ مانند یک جعبه جواهر جادویی است و یکی از معروف‌ترین و زیباترین کتابخانه‌های جهان به‌شمار می‌آید. نمای بیرونی ساختمان از سنگ‌های خاکستری ساخته شده و مانند غاری است که تالارهای مطالعه را در دل خود جای داده است. سالن‌های مطالعه در واقع، دو تالار مسقف تونلی با طاق‌های ضربی هستند که توسط ردیفی از ستون‌های باریک چدنی روی پایه‌های بتنی از یکدیگر جدا می‌شوند."

 ایوان تراکسل (Evan Troxel) یک طراح ارشد پروژه در موسسه‌ی معماران HMC می‌گوید:"خیلی‌ از افراد، این ساختمان را با نام خانه لبوفسکی بزرگ می‌شناسند. این بنا یکی از مکان‌هایی است که شما با دیدن آن بهت زده و متوقف می‌شوید، چرا که این ساختمان از خلاقیت و جسارتی خاص بهره برده است."

جوزف دیوید (Joseph E David) معمار اهل نیوجرسی می‌گوید: "این بنا قبل از عصر کامپیوتر طراحی شد و از زمان خود یک دهه جلوتر بود. این فرودگاه مدرن با استفاده از بتن و شیشه طراحی شده تا هیجان و شگفتی پروازهای هوایی را نشان دهد. هدف از طراحی این بنا، نمایشی مجلل از پروازهای هوایی آمریکا در آن زمان بود. از هر جهت و زاویه‌ای که به این ساختمان نگاه کنید چیز جدیدی برای تحسین‌کردن، پیدا می‌کنید. با وجود پنجاه سال بعد از گشایش فرودگاه، هم‌چنان این احساس وجود دارد که فرودگاه کندی از آینده به حال آمده است."