سلول های بنیادی مصنوعی به بازتولید ماهیچه ها بدون خطر ابتلا به سرطان کمک میکنند
دانشمندان مدعی هستند که با استفاده از یک تکنیک پیشرفتهی سلولهای بنیادی موسوم به «خارج از پوشش»، توانستهاند عضلات آسیبدیدهی افراد را بدون خطر ابتلا به سرطان درمان کنند.
محققان برای اولین بار موفق به کاشت سلولهای بنیادی مصنوعی قلب شدهاند که به ترمیم موفقیتآمیز بافت ماهیچهای قلب کمک کرده و خطر حملهی قلبی را کاهش داده است.
روش درمانی سلولهای بنیادی به شیوهی سنتی، خطر ابتلا به سرطان در پی دارد؛ زیرا دانشمندان قادر به توقف تکثیر سلولی نیستند و این سلولها درنهایت به تومور تبدیل میشوند.
اما ازآنجاییکه این ورژن مصنوعی تقریباً از طریق شبیهسازی سلولی میکرو ذرات ساخته شده است؛ زمانی که سلولها در بدن بیماران کاشته میشوند، بیشتر نخواهند شد.
این سلولها همچنین برای دور زدن سیستم ایمنی بدن بهمنظور کاهش خطر پس زدن این عمل طراحی شدهاند، به این معنی که بیماران نیازی به یافتن یک خویشاوند درجه یک بهعنوان اهداکننده ندارند.
روش درمانی سلولهای بنیادی از طریق ترشح پروتئین و مواد ژنتیکی به ترمیم بافتهای آسیبدیده کمک میکند. در حال حاضر پیوند مغز استخوان بسیار کاربردی است و اغلب روی بیمارانی با سرطان خون و یا مغز استخوان انجام میشود.
محققان همچنین در حال یافتن یک روش درمانی ایمن و مؤثر سلول بنیادی برای بیماریهای قلبی و عصبی نظیر پارکینسون هستند. سلولهای بنیادی طبیعی بهشدت آسیبپذیر و نیازمند مراقبت شدید و یک فرآیند پرزحمت (هماهنگی پروتئینهای دریافتکننده و اهداکننده) قبل از استفاده هستند.
در عوض، سلولهای بنیادی مصنوعی به مراقبت کمتری نیاز دارند و میتوانند با توجه به اندامهای مختلف بدن تغییر کنند. بهعلاوه اصلاً اهمیتی ندارد که این سلولها از سلولهای خود شخص باشند و یا شباهت زیادی به آنها داشته باشند؛ زیرا هیچ مشکلی برای سیستم ایمنی بدن فرد ایجاد نمیکنند.
کی چنگ، دانشیار زیست پزشکی مولکولی در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، میگوید:
ما امیدواریم این روش بتواند اولین گام در جهت ساخت یک سلول خارج از پوشش باشد که افراد را در دریافت روشهای درمانی سلول بنیادی در صورت نیاز یاری کند.
او و همکارانش دست به تولید یک شبیهسازی سلولی میکرو ذره از طریق یک پلیمر قابلتجزیه زیستی و زیست سازگار زدند و سپس پروتئینهای عامل رشد را به آن افزودند که از سلولهای بنیادی قلبی انسان به دست آمدهاند. آنها درنهایت آن ذره را با یک غشای سلولی قلبی پوشاندند.
این روش در یک محیط آزمایشگاهی تست شده و همچنین روی یک موش مبتلا به بیماری قلبی آزمایش شده است. نتایج نشان میدهند که رشد سلولهای قلبی در مقایسه با روش سنتی سلولهای بنیادی بهمراتب بیشتر بوده است.
بااینحال، این روش با توجه به ساختار خود قابل تکثیر نیست و خطر تشکیل تومور را کاهش میدهد. این مطالعه که در مجلهی ارتباطات طبیعی منتشر شده است، بیان میکند که این فناوری جدید در انواع دیگر سلولهای بنیادی کاربرد دارد.
چنگ میگوید:
این سلولهای مصنوعی دقیقاً شبیه به یک واکسن غیرفعال کار میکنند. غشای این سلولها به آنها اجازه میدهد سیستم ایمنی بدن را دور بزنند، سبب پیوند بافتهای قلبی شوند، عوامل رشد ترشح کنند و عمل ترمیم را انجام میدهند.
بااینحال آنها نمیتوانند خود را تکثیر کنند که این یک مزیت در روش سلولهای بنیادی بدون خطر تشکیل تومور است.
در حال حاضر، سلولهای بنیادی اهدایی نیازمند شباهت زیاد به سلولهای فرد بیمار هستند؛ به این معنی که بیمار باید این سلولها را از برادر و یا خواهر خود دریافت کند.
در نبود خویشاوندان نزدیک، بیماران میتوانند تحت عمل موسوم به «پیوند سلولهای اهدایی نامرتبط تطبیق یافته» قرار گیرند. در این عمل، از سلولهای بنیادی مشابه استفاده میشود، اما این سلولها متعلق به خود فرد نیستند.
این عمل میتواند واکنشهای شدیدی به دنبال داشته باشد. زمانی که سلولهای ایمنی بدن در داخل سلولهای بنیادی اهدایی به بدن حمله میکنند، خطر مرگ بیمار افزایش مییابد. این واکنش «بیماری پیوند علیه میزبان» نام دارد و میتواند با استفاده از داروهای ضد پس زدن عمل کنترل شود.
نظرات