بیوگرافی سوندار پیچای، رهبر مبتکر گوگل و آلفابت

سوندار پیچای (Sundar Pichai) هنگامی‌ که در ۲۳ سالگی قدم به خاک آمریکا گذاشت، به تمام آرزوهای دانشجویان نخبه‌ی هند فکر می‌کرد: او سرانجام به سرزمین سیلیکون‌ولی، دنیای آرمانی مهندسان، مدیران و کارآفرینان موفق تکنولوژی رسیده بود؛ اما اختلاف جامعه‌ی جدید و قدیم او خیلی زود رنگ دیگری به خود گرفت.

مسئله صرفاً این نبود که کشوری که سرزمین مهاجران لقب داشت، حتی از تصاویر مجلات و رؤیاپردازی دوستانش نیز پیشرفته‌تر بود؛ بلکه نخستین چیزی که او را بهت‌زده کرد، هزینه‌ی بسیار بالای زندگی و قیمت‌هایی بود که به‌هیچ‌وجه با سرزمین مادری او قابل‌ قیاس نبود.

در آن زمان پیچای هرگز فکر نمی‌کرد ۲۴ سال بعد رکورد بالاترین دستمزد میان مدیرعاملان شرکت‌های آمریکایی را به نام خود ثبت کند. او حتی حدس هم نمی‌زد که روزی به الگوی جوانان هند تبدیل خواهد شد. با ما همراه باشید تا مروری کنیم بر زندگی پر فرازونشیب سوندار پیچای، دیرپاترین مدیر شرکت‌های گوگل و آلفابت.

سوندار پیچای ۱۰ ژوئن ۱۹۷۲ در شهر مودارای ایالت تامیل‌نادو هند و در خانواده‌ای تحصیل‌کرده و روشنفکر متولد شد که به لحاظ مالی در طبقه‌ی متوسط جامعه قرار داشتند. در آن دوران، «طبقه‌ی متوسط» در هند به معنای زندگی در یک آپارتمان دوخوابه‌ی کوچک بود، بدون ساده‌ترین امکاناتی مانند تلویزیون و حتی یک یخچال ساده که امروزه بدیهی تلقی می‌شوند.

لاکشمی مادر سوندار پیش از اینکه شغلش را به‌خاطر فرزندانش کنار بگذارد، استنوگرافر یا تندنویس بود. پدرش رگوناتا مهندس الکترونیک بود و برای شرکت انگلیسی تولیدکننده‌ی قطعات اکتریکی به نام جنرال‌الکتریک کمپانی (GEC) کار می‌کرد. داستان‌های پدر از کارخانه و اتفاقاتی که در آنجا رخ می‌داد، ابزارهایی که تولید می‌شد و موانعی که در دنیای صنعتی وجود داشت، به‌آرامی ذهنیت سوندار را از دنیای آینده شکل می‌داد.

اولین رویارویی مستقیم سوندار با وسایل الکتریکی زمانی رخ داد که خانواده موفق شد پس از مدت‌ها یک دستگاه تلفن بخرد. این جریان برای سوندار ۱۲ ساله بیش‌ازحد هیجان‌انگیز بود و ساعت‌ها به بررسی عملکرد تلفن مشغول می‌شد. والدینش در حین تماشای اشتیاق او متوجه نکته‌ی جالب دیگری شدند: اینکه سوندار چقدر سریع تمام شماره‌تلفن‌ها را فقط بعد از یک‌بار شنیدن، حفظ می‌کرد. قدرت حافظه‌ی پیچای سال‌ها بعد نیز همکاران او را به تحسین وامی‌داشت.

سوندار دوره‌ی دبیرستان را در مدرسه‌ی جواهر ویدیالا در شهر چنای سپری کرد. بعدها معلمان او از ماهیت کنجکاو و تمایلش به کنکاش عمیق موضوعاتی که به هر نحو علاقه‌ی او را برمی‌انگیخت، یاد می‌کردند.

یکی از معلمان دبیرستان، پتانسیل‌ سوندار را تشخیص داد و سعی کرد به او تفکر انتقادی، رویکردی روشمند به حل مسائل و تلاش برای تعالی را آموزش دهد. سوندار با حمایت این مدرس اهمیت پشتکار و انعطاف‌پذیری در زندگی را یاد گرفت و شخصیت و اخلاق حرفه‌ای او از همین‌جا پایه‌ریزی شد.

انگیزه‌ی پیچای برای موفقیت در دانشگاه، او را به مؤسسه‌ی فناوری هند (IIT) خاراگپور هدایت کرد؛ جایی که او مدرک مهندسی متالورژی خود را گرفت و به‌عنوان برترین دانشجوی سال انتخاب شد. سوابق درخشان تحصیلی و رویکرد متمایز او در حل مسئله، بورسیه‌ی دانشگاه استنفورد را برای او به ارمغان آورد.

پیچای بعدها در مصاحبه با بلومبرگ درمورد دوران کودکی و نوجوانی خود گفت:

من در خانواده‌ی متوسطی بزرگ شدم و زندگی را از طریق ورود تدریجی ابزارها به خانه درک کردم. به یاد دارم که وقتی تلویزیون خریدیم و می‌توانستیم مسابقات ورزشی را تماشا کنیم، چقدر خوشحال شده بودیم. در آن دوران من با یک دوچرخه‌ی ساده‌ی بدون ترمز به مدرسه می‌رفتم و تمام مسیر سربالایی بود. بعدها یک دوچرخه‌ی ترمزدار گرفتم و به‌قدری هیجان‌زده بودم که قابل‌توصیف نیست. تفاوت این دو چشم‌گیر بود، برای همین هرگز تکنولوژی را جزئی بدیهی از زندگی تمام ‌مردم نمی‌دانستم، بلکه به این فکر می‌کردم که فناوری چگونه می‌تواند زندگی انسان را بهتر کند.

خانواده‌های بسیاری مثل ما، شکاف دیجیتالی و نابرابری دسترسی به فناوری را در جوامع درحال‌توسعه تجربه کرده‌اند. این جریان مرا به توسعه‌ی راهکارهای جهان‌شمول اتصالات و ارتباطات اینترنتی متعهدتر می‌کند.

پیچای در دوران نوجوانی عاشق فوتبال، کریکت (محبوب‌ترین ورزش کشور هند) و همچنین شطرنج بود و اولین برنامه‌ی کامپیوتری خود را برای بازی شطرنج نوشت.

پیچای بورسیه‌ی تحصیلی دانشگاه استنفورد را دریافت کرد، اما تلاش او برای یافتن وامی که به کمک آن خود را به آمریکا برساند، بی‌نتیجه ماند. خانواده‌ی او مجبور شدند تمام پس‌اندازشان را برای خرید بلیت این سفر به او بدهند؛ مبلغی که از درآمد یک سال پدر سوندار بیشتر بود.

بدین‌ترتیب، سوندار پیچای در سال ۱۹۹۵ در سن ۲۳ سالگی وارد آمریکا شد و در رشته‌ی علوم و مهندسی مواد، تحصیلات کارشناسی‌ارشد خود را آغاز کرد. او در دوره‌ی دانشجویی روی اجزای سازنده‌ی کامپیوترها مانند چگالی، مکانیک مولکولی، نیمه‌هادی‌ها و مهم‌تر از همه، موادی که ممکن بود نیمه‌هادی‌های خوبی بسازند، متمرکز شد.

پیچای قصد داشت مدرک دکتری خود را از دانشگاه استنفورد بگیرد، اما بعد منصرف شد و پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد به سیلیکون‌ولی رفت تا شانس خود را برای فعالیت حرفه‌ای در یک شرکت پرآوازه امتحان کند.

او بعدها گفت: «فکر کنم با کنارگذاشتن مقطع دکتری پدرم را حسابی ناامید کردم. ولی مسائل زیادی وجود داشت. اول اینکه من برای سیلیکون به سیلیکون‌ولی رفتم! اینجا جایی بود که نیمه‌هادی‌ها تولید می‌شدند و می‌خواستم آموخته‌هایم را در عمل دنبال کنم. البته وضعیت مالی‌ام هم در این تصمیم بی‌تأثیر نبود. باید کار مناسبی پیدا می‌کردم.»

پیچای در تمام دوران تحصیل کار می‌کرد و مبلغی از درآمدش را برای خانواده‌اش در هندوستان می‌فرستاد.

سوندار پیچای درمورد ورود به سیلیکون‌ولی می‌گوید:

من همیشه عاشق رشد تکنولوژی بودم، از کودکی تا دوران دانشجویی. تمام نشریاتی را که در مورد اتفاقات روز دنیای فناوری می‌نوشتند، مطالعه می‌کردم. برایم مهم بود که چه اتفاقی در سیلیکون‌ولی می‌افتد و می‌خواستم خودم هم بخشی از این اتفاقات باشم.

پیچای بعد از ورود به سرزمین آرزوهای خود ابتدا به‌عنوان مهندس مواد و مدیر مشاور در شرکت مک‌کینزی استخدام شد و پس از آن مدتی در شرکت نیمه‌هادی Applied Materials کار کرد.

ملیکا طاهران‌ پور

Applied Materials؛ مهم‌ترین شرکت گم‌نام دنیای تکنولوژی

مطالعه '15

پس از آن، پیچای متوجه شد که برای موفقیت در سیلیکون‌ولی علاوه‌بر دانش مهندسی باید مدیریت کسب‌وکار را نیز یاد بگیرد؛ به همین دلیل سال ۲۰۰۲ بار دیگر به دانشگاه برگشت و در مقطع کارشناسی‌ارشد MBA دانشکده‌ی وارتون دانشگاه پنسیلوانیا مشغول به تحصیل شد. او در وارتون عنوان محقق برتر سیبل اسکالر و پژوهشگر برتر پالمر را دریافت کرد.

آوریل سال ۲۰۰۴ پیچای در مصاحبه‌ی استخدامی گوگل شرکت کرد. این روز دقیقاً مصادف بود با روزی که سرویس جیمیل به جهان معرفی شد. سوندار هم مانند اغلب مردم فکر می‌کرد ایده‌ی یک سرویس ایمیل رایگان، دروغ آوریل شرکت گوگل است.

پیچای مصاحبه‌ را با موفقیت پشت سر گذاشت و به‌عنوان مدیر محصول بخش «نوار جست‌وجوی گوگل» کارش را در این شرکت آغاز کرد. هدف پروژه این بود که کاربران راحت‌تر به موتور جست‌وجوی گوگل دسترسی داشته باشند، بدون اینکه هربار مجبور شوند صفحه‌ی وب را باز کنند. موفقیت پیچای در ارائه‌ی نتایج نهایی زمینه‌ی دو پروژه‌ی متوالی بعدی او را فراهم کرد: گوگل گیرز و گوگل پک.

گوگل در سال ۲۰۰۴ یک شرکت شش‌ساله بود که اهداف خود را پیرامون توسعه‌ی محصولات «جست‌وجومحور» تنظیم می‌کرد. در آن زمان هنوز گوگل کروم وجود نداشت و یکی از اقدامات جسورانه‌ی پیچای، مطرح‌کردن ایده‌ی مرورگری بود که می‌توانست جایگزین اینترنت اکسپلورر مایکروسافت شود. اریک اشمیت مدیرعامل وقت گوگل با این موضوع موافق نبود؛ زیرا فکر می‌کرد گوگل هنوز نوپاتر از آن است که بخواهد وارد بازار مرورگرهای وب شود.

هیئت‌مدیره‌ی گوگل تیمی از متخصصان را به رهبری سوندار پیچای مسئول توسعه‌ی مرورگر جدیدی کرد که گوگل کروم نام گرفت. سال ۲۰۰۸، پیچای به سمت معاون مدیریت گوگل ارتقا یافت و کروم نیز در همان سال به جهان معرفی شد. اریک اشمیت بعدها اعتراف کرد که اگرچه از نخستین مخالفان توسعه‌ی مرورگر جدید بود، با مشاهده‌ی اولین طرح پیچای، سخت به‌هیجان‌آمده بود.

کروم خیلی سریع بین کاربران مقبولیتی به دست آورد که کمتر کسی انتظارش را داشت. چند سال بعد، کمتر کسی بود که این مرورگر را به همتای مایکروسافتی‌اش ترجیح ندهد. یک سال بعد از معرفی مرورگر، پیچای سیستم‌عامل کروم را نیز معرفی کرد که البته در سطح لپ‌تاپ‌های آموزشی کروم‌بوک باقی ماند، ولی پیچای را به یکی از اعضای اصلی شرکت گوگل تبدیل کرد.

مرجان شیخی

تاریخچه کامل اندروید؛ ۱۵ سال با محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایل

مطالعه '40

پیچای تا سال ۲۰۱۲ در مقام معاون مدیرعامل باقی ماند و مسئولیت توسعه‌ی کروم و اپلیکیشن‌های آن را به‌عهده داشت. پس از یک دهه فعالیت نتیجه‌بخش و سودآور، نقطه عطف دیگری در زندگی حرفه‌ای او فرا رسید که در آن زمان چشم تمامی فعالین تکنولوژی را به خود خیره کرد: پیچای به‌عنوان مرد سال تأثیرگذار دنیای فناوری شناخته شد و به‌مثابه‌ی اندی روبین، خالق سیستم‌عامل اندروید، مسئولیت مدیریت و نظارت بر تمام محصولات اندروید را به‌عهده گرفت.

ارتقای اندروید با ارائه‌ی اندروید 1.0 وارد فاز جدیدی شد. هم‌زمان سوندار پیچای ناظر ارشد پروژه‌های گوگل مپس، گوگل درایو و جی‌میل هم بود.

لری پیج و سرگی برین در سال ۲۰۱۵ هلدینگ آلفابت را تأسیس کردند و شرکت گوگل و دیگر پروژه‌های خود را تحت این مجموعه درآوردند. این دو هم‌بنیان‌گذار از گوگل کناره گرفتند تا به صندلی‌های هیئت‌مدیره‌ی آلفابت تکیه بزنند و بهترین و تنها گزینه‌ای که خیال آن‌ها را بابت مدیریت همه‌جانبه‌ی گوگل آرام می‌کرد، سوندار پیچای بود.

ویژگی مهم شخصیتی پیچای به‌عنوان مدیر محصول، این بود که گرچه همیشه چشم‌انداز روشنی از پروژه‌های خود داشت، اما در هر مرحله نظر همکارانش را هم جویا می‌شد و با توافق جمعی کارها را پیش می‌برد. او تأکید داشت تیمش بهترین نتایج ممکن را به‌دست آورد، اما درعین‌حال مراقب بود به تیم‌های دیگر آسیبی وارد نکند.

سوندار استعداد عجیبی در توسعه‌ی محصولاتی دارد که هم به لحاظ فنی عالی هستند و هم کار با آن‌ها راحت است. او قدم‌ها و ریسک‌های بزرگ را دوست دارد.

یکی از استادان پیچای در دانشکده‌ی IIT هند در خصوص این انتصاب گفت:

می‌دانستم او به چنین جایگاهی می‌رسد. من این روز را دیده بودم. زمانی‌ که معاون مدیر گوگل شد به همه گفتم این یک شروع است، او مستقیماً به اوج می‌رسد.

درست در طول هفته‌ی اولی که پیچای مدیرعامل گوگل شده بود، صفحه‌ی ویکی‌پدیای او ۳۵۰ بار ویرایش شد. پیچای با شایعه‌پراکنی درباره‌ی زندگی خود در هند و افراط و بزرگ‌نمایی شخصیتش مخالف بود و در یکی از پادکست‌های دانشگاه استنفورد، نارضایتی‌اش را از افرادی که تلاش می‌کردند دوران کودکی و نوجوانی او را متفاوت با واقعیت جلوه دهند، ابراز کرد.

پیچای گفت‌وگو با مجری پادکست را با این جمله شروع کرد: «به شما توصیه می‌کنم هرگز مطالبی را که در مورد زندگی‌تان می‌نویسند، نخوانید!» او توضیح داد که برای مثال هرگز کاپیتان تیم کریکت دبیرستان نبوده، هرچند چنین آرزویی داشته است؛ یا این موضوع که او به‌جای مدرسه در خانه درس خوانده، صحت ندارد. او گفت:

هیچ دلیلی برای اغراق‌کردن وجود ندارد. زندگی ما در کودکی با بزرگسالی متفاوت بود. در بزرگسالی تغییرات سریع تکنولوژی را می‌دیدیم، ولی در دوران کودکی فقط ۵ سال صبر کردیم تا بتوانیم یک خط و دستگاه تلفن بگیریم. قبل از آن هر بار که می‌خواستم جواب آزمایش پدربزرگ و مادربزرگم را بگیرم، مسیری طولانی را تا آزمایشگاه راه می‌رفتم و می‌گفتند جواب هنوز آماده نشده است و باید یک ساعت دیگر همان مسیر را طی می‌کردم و برمی‌گشتم. اما بعد دیدم تلفن به‌راحتی همه‌چیز را تغییر داد. می‌توانستیم تماس بگیریم و بفهمیم جواب آزمایش آماده شده یا خیر. این حس فوق‌العاده‌ای داشت.

وقتی مردم به خانه‌ی ما می‌آمدند تا به آشنایان خود تلفن بزنند، به‌طور واضح می‌دیدم روابط اجتماعی چطور تقویت می‌شود. بنابراین همیشه باور داشتم فناوری می‌تواند تغییرات عمیقی ایجاد کند. اگر وظیفه‌ای داشته باشم، این است که امکان دسترسی مردم دنیا به فناوری‌های جدید را تا جایی که در توانم است، تسهیل کنم.

آنچه باعث شد این‌ همه سال در گوگل بمانم، این بود که محصولات ما همه‌جا کار می‌کرد. فرقی نداشت شما کودکی در یک روستای اندونزی باشید یا دانشجوی برترین دانشگاه دنیا. گوگل مپس، جیمیل و یوتیوب برای همه یکسان کار می‌کنند. در گوگل همه‌ی ما به مقیاس‌پذیری فکر می‌کردیم. به اینکه بتوانیم با همه‌ی مردم ارتباط برقرار کنیم و فناوری را در دسترس آن‌ها قرار دهیم. این همان کاری است که من می‌خواستم در زندگی‌ام انجام دهم.

گوگل در دوران مدیریت سوندار پیچای به شرکت کاملاً سازمان‌یافته‌ای تبدیل شد. اندروید به‌موازات آی‌اواس پیشرفت کرد و در صنعت گوشی‌های هوشمند ریشه دواند. الگوریتم‌های موتور جست‌وجوی گوگل مدام ارتقا یافتند و این شرکت راه خود را به حوزه‌های یادگیری ماشین، واقعیت افزوده و تجارت الکترونیک باز کرد.

پیچای نقشی کلیدی در توسعه‌ی خدمات رایانش ابری گوگل به‌عهده داشت. بسیاری از کارشناسان سیلیکون‌ولی فکر می‌کردند او انرژی زیادی برای زیرساخت‌های سرویس‌های هوش مصنوعی می‌گذارد و زمان انقضای محصولاتی مانند گوگل اسیستنت خیلی زود فرامی‌رسد. اما بازهم ارزش دوراندیشی پیچای در این زمینه چندین سال بعد مشخص شد: هنگامی‌ که رنسانس هوش مصنوعی در بازار فناوری طوفان به‌پا کرد.

کروم به‌عنوان اولین دستاورد مهم پیچای، سلطان بلامنازع بازار شلوغ مرورگرهای وب شد، اما مسیر پیشرفت پیچای به‌نحوی غیرقابل‌ پیش‌بینی ادامه یافت.

کریس بکمن، مدیر سابق محصولات گوگل می‌گوید: «او تیم بزرگی را جذب، راهنمایی و حفظ کرد. تیم سوندار پیچای از بهترین افراد تشکیل شده بود و به شهرتی مشابه تیم مهندسان موتور جست‌وجوی گوگل رسید.»

سال ۲۰۱۹ لری پیج و سرگی برین از مدیرعاملی آلفابت کناره گرفتند و اعلام کردند شرکت‌های گوگل و آلفابت به مدیرعامل‌های جداگانه نیاز ندارند، بلکه یک رئیس قدرتمند واحد می‌خواهند.

سوندار پیچای شخصیتی بود که تیم‌های کارآمدی می‌ساخت، استراتژی‌ها و فرایندهای اجرایی محصولات را تحت‌نظر داشت و با سایر گروه‌های داخلی و شرکت‌های خارجی همکاری می‌کرد. او همچنین نیازهای بازار را به‌موقع شناسایی می‌کرد و برای چالش‌های کوتاه‌مدت و اهداف بلندمدت می‌جنگید. بنیان‌گذاران گوگل به‌خوبی می‌دانستند که گزینه‌ای بهتر از پیچای برای رهبری کل مجموعه‌ی آلفابت نخواهند یافت.

پیچای در وهله‌ی اول تمرکز خود را روی سرمایه‌گذاری و توسعه‌ی اتومبیل‌های خودران، تنوع زیستی و فناوری‌های پایدار گذاشت. سپس استراتژی‌های درآمدزایی و سودآوری شرکت را تنظیم کرد و هم‌زمان بخش هوش مصنوعی را نیز گسترش داد. به گزارش فوربز در پایان سال ۲۰۱۹ او با مجموع درآمد و پاداش ۲۸۰٫۶ میلیون‌دلاری در در رده‌ی اول فهرست پردرآمدترین مدیران شرکت‌های آمریکایی قرار گرفت.

پیچای چندین بار از طرف مقامات دولتی آمریکا احضار شد تا درمورد سیاست‌های آلفابت شفاف‌سازی کند. البته پیش از این نیز در سال ۲۰۱۸ کمیته قضایی مجلس نمایندگان سوندار پیچای را به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی گوگل در خصوص برنامه‌های این شرکت در زمینه‌ی حفظ حریم خصوصی کاربران و رابطه با چین مورد انتقاد قرار داده بود.

دو سال بعد، پیچای در مقام مدیر آلفابت در کنگره حضور یافت تا در مورد نگرانی‌های ضدانحصاری شرکت‌های بزرگ شهادت دهد. جریان نظارت دولت آمریکا و شکایاتی که پیرامون تاکتیک‌های انحصاری گوگل وجود داشت، تا امروز ادامه دارد.

بسیاری از کارمندان شرکت از اخراج گبرو آشفته شدند و گبرو در مصاحبه‌ای گفت که سوندار پیچای و سایر مدیران گوگل محیط کاری خصمانه‌ای ایجاد کرده‌اند. پیچای نهایتاً از نحوه‌ی برخورد شرکت با گبرو عذرخواهی کرد و رو به کارمندان خود نوشت:

می‌خواهم بگویم چقدر از بابت این اتفاقات متأسفم و همه‌ی مسئولیت جلب‌اعتماد دوباره‌ی شما را شخصاً می‌پذیرم.

سال ۲۰۲۰ پیچای در خط مقدم واکنش گوگل به همه‌گیری کرونا قرار گرفت. گوگل تحت رهبری او راهکارهای جدیدی را توسعه داد تا به مردم کمک کند اخبار صحیح و اطلاعات مفیدی را درمورد ویروس کرونا در جست‌وجوهای خود بیابند.

آلفابت نیز مانند بسیاری از شرکت‌های دیگر در ابتدای همه‌گیری، استخدام نیروهای بیشتری را در دستور کار خود قرار داد. پیچای حدود ۳۷ هزار کارمند جدید را در ۱۲ ماه اول شیوع بیماری استخدام کرد، اما بعداً با همان مشکلی مواجه شد که اغلب شرکت‌های بزرگ فناوری با آن دست‌به‌گریبان بودند: تنها راه تعدیل هزینه‌های ایجادشده، اخراج کارمندان بود.

ژانویه سال ۲۰۲۳ آلفابت مجبور شد ۱۲ هزار نفر از کارمندانش را تعدیل کند که معادل با ۶ درصد از نیروی‌ کار جهانی این شرکت بود. پیچای بار دیگر مسئولیت تمام تصمیماتی را که به چنین وضعیتی منتهی شده بود، پذیرفت.

ادامه‌ی سال ۲۰۲۳ به توسعه‌ی چت‌بات هوش مصنوعی بارد و پس از آن جمنای و مقابله با چالش‌های آن‌ها گذشت. سوندار پیچای سال ۲۰۱۶ گفته بود که گوگل روزی به پیشروترین شرکت حوزه‌ی هوش مصنوعی تبدیل می‌شود؛ اما با وجود رقیبانی مانند اوپن‌ای‌آی و مایکروسافت، به حقیقت پیوستن چنین آرزویی ساده نخواهد بود.

گوگل اعلام کرد هوش مصنوعی خود را به تمام ابزارهای Google Workspace از جمله بخش جست‌وجو، جیمیل، داکس و سایر محصولات اضافه خواهد کرد.

یکی از مهم‌ترین سدهایی که در مسیر توسعه‌ی مدل‌های زبانی بزرگ گوگل و سایر شرکت‌های هوش مصنوعی قرار دارد، مسئله‌ی کپی‌رایت منابعی است که برای آموزش این مدل‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از طرف دیگر گوگل جمنای مشکلات دیگری نیز داشت. پیچای در ابتدای سال ۲۰۲۴ مجبور شد قابلیت تولید تصویر این ابزار را به حالت تعویق درآورد، زیرا مردم شکایت کرده بودند که این مدل عکس‌های تاریخی نادرستی از رؤسای جمهور آمریکا تولید کرده است.

پیچای یادداشتی برای کارمندان خود فرستاد و در آن ایرادات جمنای را تأیید کرد. او همچنین خطاب به کاربران گفت:

می‌دانم که برخی از پاسخ‌های جمنای مردم را آزرده کرده و حاوی سوگیری‌هایی فاحشی بوده است. این مسائل قابل‌توجیه و پذیرش نیست. ما اشتباه کرده‌ایم.

مشکلات متوالی آلفابت و گوگل صداهایی را که خواستار کناره‌گیری سوندار پیچای از رهبری شرکت بودند، بالاتر برد. بااین‌حال، برنامه‌های هوش مصنوعی گوگل تا جایی پیش رفت که رویداد Google I/O سال ۲۰۲۴ بازطراحی اندروید با هوش مصنوعی را به‌نمایش گذاشت تا جدی‌تر از همیشه به مصاف اپل برود.

اگرچه سوندار پیچای تنها مدیر هندی‌تبار شرکت‌های بزرگ فناوری جهان نیست، مردم این کشور او را یک قهرمان واقعی می‌دانند. پیچای نیز بارها یادآوری کرده که دو اولویت اصلی زندگی حرفه‌ای او عبارت‌اند از گوگل و هند. او از زمانی که به مدیرعاملی گوگل منصوب شد، تقریباً هر سال به کشور مادری خود سفر کرده و با مقامات دولتی، دانشجویان و کارآفرینان این کشور دیدار داشته است.

پیچای در کنفرانس‌های خود در هند، معمولاً از تحولات دیجیتال و توسعه‌ی اقتصادی هند، اهمیت ترویج کارآفرینی و فرصت‌ها و چالش‌های فناوری و همچنین راه‌های تحقق نیروی کار دیجیتال در این کشور صحبت می‌کند.

آوریل سال ۲۰۲۱ در پی عواقب همه‌گیری کرونا، پیچای و کارکنان گوگل بودجه‌ای معادل ۱۳۵ کرور روپیه را برای خرید تجهیزات پزشکی، حمایت از جوامع پرخطر و کمک به گسترش اطلاعات حیاتی مردم هند، به یونیسف و مؤسسه خیریه Give India اهدا کردند.

سال ۲۰۲۲ پیچای جایزه‌ی معتبر پادما بوشان را از سفیر هند در آمریکا دریافت کرد. او در این مراسم گفت:

هند بخشی از وجود من است و هرجا بروم آن را با خودم می‌برم. عمیقاً از مردم و دولت هند برای این جایزه و افتخار بزرگ تشکر می‌کنم. برای من فوق‌العاده ارزشمند است که کشوری که در آن ریشه‌های عمیقی دارم و هویتم را شکل داده، این‌گونه مرا مفتخر می‌کند.

گوگل در دوران مدیریت سوندار پیچای، بیشتر از دوران ریاست بنیان‌گذارانش پیشرفت کرد و به یکی از سرسخت‌ترین رقبای بازارهای مختلف فناوری تبدیل شد. لری پیج زمانی گفته بود که او و پیچای برای فهمیدن یکدیگر کافی است به هم نگاه کنند. اما همان‌طور که خود پیچای سال گذشته گفت، ما در دنیای به‌سرعت درحال تغییر و ناپایداری به سر می‌بریم و مجالی برای توقف در نقطه‌ی امن خود نداریم.

ادامه‌ی راه موفقیت پیچای در آلفابت نیز مستلزم تصمیم‌گیری‌های سخت‌تر و رقابت‌های هوشمندانه‌تری با شرکت‌های فناوری، به‌ویژه حوزه‌ی هوش مصنوعی است.

پیچای برای خاموش‌کردن زمزمه‌هایی که از او درخواست کناره‌گیری از مقام خود را دارند، چه خواهد کرد؟ تلاش افرادی که برای کمپین‌های «گوگل‌زدایی» فعالیت می‌کنند، به کجا خواهد رسید؟ تاریخ زندگی سوندار پیچای با انعطاف‌پذیری در برابر ناملایمات و اراده‌ی بهترین نتایج گره‌ خورده و بعید است این داستان به‌زودی به پایان برسد.